PARTLAYIŞ TÖRETMEDEN ÖNCE ... HARA GEDECEYIN BAREDE OXU

Biz müselmanlar toplumu, tekfir, ter¬ror, ifratçılıq ve radikallıq fitnesinin tüğ¬yan etdiyi bir zamanda yaşayırıq. Artıq iş o yere gelib çıxıb ki, terrorizm bütün dünyanı ağuşuna almışdır. Ter¬ro¬rizmi araşdırmaq, köklerini öyren¬mek ve terror menbeyini boğmaq üçün bir çox müşavireler ve konfranslar keçi¬ril¬mişdir. Amma bu konfranslar ter¬ro¬riz¬min mahiyyeti ve onun qarşısının ne¬ce alınması meselesi barede müxtelif rey¬lerle qarşı-qarşıya qalmışlar.
Terrorizm barede söylenilen terif¬ler müxtelif olsa da, ümumilikde de¬mek olar ki, bütün fikirler bir neçe bend¬de vahidlik teşkil edir. En tehlü¬ke¬li bendler, tehdid, tehlüke, nahaq qan axıt¬maq, günahsız insanları qetle yetir¬mek, yaşayış komplekslerini ve ictimai yer¬leri partlatmaq, abad yerleri ve bina¬la¬rı xaraba qoymaq ve bu kimi fesad¬lar¬dır. Halbuki bütün müselmanlar bu ki¬mi emellerin haram, bele emel sahi¬bi¬nin cihayetkar ve yer üzünde fitne-fe¬sad töredenlerden olması qenaetinde¬dir¬ler.
Heç kese gizli deyil ki, terrorizm tekfir fikrinin töremesidir. Bele ki, bunu ter¬ror faktları ve bele işlerle meşğul olan¬lar isbat edirler. Bir çox ölkelerde şa¬hi¬di olduğumuz terror hadiseleri, il¬ler boyu yayılan tekfir fikirlerinin neti¬ce¬sidir. Halbuki biz, daim, gece-gündüz yo¬rul¬madan kitablarda, meqalelerde, müha¬zirelerde ve sesli materiallarda bu fikirden çekindirmişik.
Alimlerin yekdil reyine göre, es¬lin¬de müselmanın dininden çıxması ba¬re¬de şeriet delillerine esasen yeqinlik ol¬ma¬yınca ona müselman kimi baxmaq lazımdır. Bele olan halda tekfirçiler mü¬sel¬manlara kafir demek meselesine la¬qeyd yanaşmalıydılar. Halbuki bu işde iki böyük tehlüke vardır:
Birincisi, ved olunan şiddetli eza¬ba düçar olmaq. Çünki Peyğember (Ona ve ailesine Allahın salavatı ve salamı olsun) demişdir: «Her kimse öz (müselman) qardaşına: Ey Kafir! – deyerse, bu söz onlardan birine aiddir. Eger deyilen kimidirse heç, eks halda ise söz, deyenin özüne qayıdır».

[1] 2 3 ... 11 >>