Meşhur bir ressam dünyanın en
gözel resm eserini çekmek
qerarına gelir. O, eserinin
mövzusunu tapmaq üçün uzaq
seyahete çıxır. Bir meşenin
içinden keçerken nurani bir
adamla qarşılaşır. Ona:
“Dünyanın en gözel şeyi nedir?”
- sualını verdikde: “İmandır”, -
cavabını alır. Ressam yoluna
davam edir. Bir kendde toy
meclisine gelir. İzdihamın
arasından sıyrılaraq, geline
yaxınlaşır ve eyni sualı ona da
verir. “Dünyanın en gözel şeyi
mehebbetdir”, - cavabını alır. O,
yene yoluna davam edir. Bu
defe müharibeden qayıdan
yorğun bir esgerle qarşılaşır.
Hemin sualın cavabını ondan da
isteyir. Esger: “Dünyanın en
gözel şeyi sülhdür”, - deyir.
Aldığı cavabları kifayet hesab
eden ressam evine qayıdır. Yol
boyu seyahetde şahidi
olduqlarını götür-qoy etmeye
başlayır. Eyni suala verilen üç
ferqli cavabı eserinde
birleşdirmek üçün yollar axtarır.
Artıq evine çatır. Qapıdan içeri
girdikde dünyanın en gözel
menzeresi ile qarşılaşır.
Övladlarının baxışlarında imanı,
heyat yoldaşının gözlerinde
mehebbeti, evinde ise sülhü
görür. Bu, ressamın axtardığı
idi. O, arzuladığı eseri çekmeye
başlayır. Çox keçmeden
dünyanın en gözel resm eseri
hazır olur. Ressam ona ad da
verir: “Ailem”.
