Mehemmed Eli Nehavendin şeirlerini teqdim edir.


Tam qerib

Mene neler anlatdı sürgün günlerim
mene neler andırdı yorğun illerim

nelerden söz verib neler gösterdiler boş ellerinde
men onların eteşlerine üreyimde yer verdim
eteşlerini ahlarımla söndürdüm
ağrılarının ağırlıqlarını çiyinlerimde daşıdım
heç bir unutmadan gördüklerimi, acılıqlarını
aclığımla hörüb içimde saxladım
yol uzanmasın diye
qırıldım ellerinden herdenbir

özümü şeir gemisinde dörd bir yana çaldım
bir-iki silkindim inciklerimi denizler bağrına
bir-iki bağırdım yaralarımı qalalar başında
bir-iki çağırdım yorğun ellerimi
bir-iki çımxırdım qaranlıqlarıma
azca yüngüllendim, endim kendime
belece ömrümün bezikdiren günlerinden, illerinden
zererli çıxmadım
ancaq gözü bağlı qaldı dil bağlılığım
- dili bağlı qaldı öz bağlılığım
vetene - ele-dile
tam qerib yaşadım, dörd bir çağımı.


Burayadek

Tufan olub yıxdım sınırlar içden-eşikden -
yoxladım,
qaytardım özüne qurğularını
bulud olub öfkemi dağ-daşa çaldım
şimşek olub çaxnaşdım qürurumda
qaytardım özüme öz ateşimi
qorxular içinde böyüdüyü höyüş nelerimi
heç menden axtarma

minler kez ölümleyib qılışlar ağzından qurtulmuşam
minler kez budalanmışam, körpe dileklerimden
- köhne isteklerimden
... qırıla-qırıla gelmişem burayadek
sürecek hele de qovğalarını mende yaşam
... sürüne-sürüne gelmişem burayadek
heç bir rehme qalmadan
ağır qışlarımın yorğun nisgillerinden
heç menden axtarma
... kürüye-kürüye gelmişem burayadek
bu heyat sürecek yaşamı mende
meni yaşadacaq durduğu qeder
... düşüne-düşüne

[1] 2 3 ... 6 >>