Sen meni tekliyin aldin elinden,
Tezeden tekliye du4ar eledin.
Özün kövrekliyin alib elinden,
Özün kövrekliye du4ar eledin...
Ömrümün günümün bu qerib çagi,
Ruhumda bahari göyerde bildin.
Könlümde qaralan odu, ocagi,
Tezeden yandirib közerde bildin .
Deme bu mehebbet, deme bu sevgi ,
Öteri hiss imiş öteri heves.
Yox imiş temeli, yox imiş kökü,
Deyeri bir qara qepiye deymez.
Özün bu sevdaya sövq etdin meni,
Sonra öz elinle özün dağladın.
Özün bu hicrana öyretdin meni,
Özün bu kitabı açdin bagladın.
Özün de axirda dandin sözünü,
O anlar, amanlar de harda qaldi?
Sen geldin, yollardan çekdim gözümü.
Sen getdin gözlerim yollarda qaldi,
Yene de tuş oldum qeme ezizim.
Soldu bagçalarım, soldu baglarım,
Tenhalıq ölümmüş deme ezizim.
Men nece yashayim ölü günleri?
