Çoxdan idi gözleyirdim bu günü,
Men bilirdim bunu - bele olacaq...
Bu sahilsiz mehebbetin, sevginin,
Bilirdim ki, sonu bele olacaq...
Men bilirdim qorxuludur böyük eşq,
Bunu sene döne-döne demişdim...
O tersine döne biler tez, ya gec,
Döne biler bezen kine demişdim...
Çoxdur onun tereddüdü, gümanı,
Qısqanclıqdır beraberi, ekizi...
Bezen olur qara renge boyanır,
Tutulanda qezebinden gün özü...
Men görmüşdüm, men bilirdim, bilirdim,
Bedbext olur insan qelben sevende...
Sen bu acı heqiqete gülürdün,
Menmi düzem, senmi düzsen, de indi...
Göster mene sevib xoşbext olanı,
Sevib bedbext olanlarsa ne qeder...
Çox Mecnunlar oldu eşqin qurbanı,
Küle döndü gör ne qeder Leyliler...
Mehebbetin bir sifeti inamdır,
O birsi hesret, ezab, derd, keder...
Bir gün oldu azıb qaldıq dumanda,
Nagah kesdi yolumuzu şübheler...
Olduq dedi-qoduların gülüncü,
Aramıza girdi iblis ayrılıq...
Mehebbetin kin ovxarlı qılıncı,
Bir de gördük öz qınından sıyrılıb...
Bir de gördük uçurumdur ireli,
Ümid, inam gördük bizden el üzüb...
Heç ne görmür mehebbetin gözleri,
Görünende yaman üzü, sert üzü...
Çoxdan idi gözleyirdim bu günü,
Men bilirdim - bunu bele olacaq...
Bu sahilsiz, mehebbetin, sevginin,
Bilirdim ki, sonu bele olacaq...
