Bu gece ölecekdi o, sevgisinin hökmu oxunmusdu uzune. Ovucunun icinden sixan ovuclar, barmaqlarinin arasindan kecen barmaqlar onu baglamisdi carpayisina. Bu gece olecekdi o. Sinesinin ustunde agir bir sine. Nefes almasin deye, dodaqlari dodaqlarla yumulmusdu. Bu ensiz carpayinin eni qeder acilmis ayaqlarinin icerisinden soykenmis ayaqlar onu terpenmeye qoymurdu. Üzunu gozünu isti bir nefes sigallayirdi. Küleyin tesirinden carpayi besik kimi yirgalanirdi. Çarpayidan cixan ses ona layla deyirdi, gozleri yumulmusdu. 17 il idi qorudugu "can"i cixirdi. Bu ne sizilti, bu ne ufultu! Cani agriyirdi, amma o, bu agridan hezz alirdi, ömrunde birinci defe idi ki, agri ile lezzeti bir yerde hiss edirdi. ... Ölmedi o. Günes dogdu, ele bil qar eridi, onu bu carpayiya baglayan her sey acildi- ovuclar, barmaqlar, dodaqlar, ayaqlar.
