Sen getdin... Getdin ve dayandı zaman. Bitdi eqreb ile deqiqe eqrebinin yarışı. Susdu, üreyimin ayaq sesleri, kesildi nefesim. Axan bir tek sen idin gözlerimde, gedişin idi. Ve bir de xatirelerim idi, mavi mavi, gözlerimden... Xatirelerimi de aldın yanına ayaq seslerinle, mavi damlalarım qalırdı bir tek. Ve onlar da axırdı gözlerimden, ayaq seslerinle damla damla…

Sen getdin… Arxana baxmadı gözlerin ve eşitmedi yox olmağımı qulaqların.

Getdin… Geride ayaq seslerin qaldı ..Artıq sekilerim sensiz, sekilerim yaş, sekilerim yetim. Bir sen var idin heyatımda, getdin… Geride sensizlik qaldı, sekilerim qaldı… Ve bir de ayaq seslerin.

Buraxıb getdiyin kimi her yer, onsuz da zaman dayanmışdı artıq, nefes alan da men deyilem, sekilerdeki ayaq sesi de… Zaman dayandı… Ayrılarken ellerin ellerimden, zaman dayandı gözlerin qaçınca uzaqlara. Ve sen de qaçdın gözlerin kimi… Bir tek elinin istiliyi qaldı ellerimde, ve bir de xeyalin ağlımda, ve bir de sevgin üreyimde… Sen getdin, ve bir üreyim qaldı ve bir de sevgin üreyimde…
Sen getdin… Parça parça oldu her yerim,her şeyim… Ayaq seslerinle töküldü bir-bir parçalarım, mavi mavi, göz yaşlarımla birlikde, yaş sekilere axdı parçalarım. Zaman dayanmışdı onsuz da,amma axan parçalarım idi yaş sekilerimde, tek sekilerimde tekliye axan parçalarım idi, dayanan zamana inad.

Sen getdin… Getdin, ve yanımda parçalarımı da apardın. Çünki sen nefesim idin. Çünki sen ateşim idin. Çünki sen men idin. Gözlerin menim bir parçam idi, ve bedenin, ve isti nefesin , ve her zerren… Sen men idin, menliyim idin, her zerrem idin. Sen getdin ve meni yanında apardın, buraxıb meni yaş sekilerde. Getdin, getdin ve menliyimi apardın, mendeki seni apardın, buraxıb meni ayaq seslerinle baş-başa.

Sen getdin... Getdin ve dayandı zaman… menliyimi aldı ellerin sürüşerken ellerimden. Menliyim sen idin, sen menliyim idin, sen men idin, sen her şeyim idin… Getdin ve seni apardın yanında… bir tek gedişin qaldı, titrek titrek, gözlerimin içinde…

[1] 2 >>