Qul Allahı sevdiyi kimi Allah da qulunu yaratdığını sever. Xüsusile insanın o biri varlıqlar içinde ayrı bir yeri vardır. Çünki: "Biz heqiqeten Ademoğullarına çox ikram etdik onlara çox deyer verdik..." (17/İsra 70) ayesi ile Allah insanoğlunu qiymetli yaratdığını bildirmişdir. Allahın qulunu sevdiyini ifade eden çox aye vardır. Allahın teqva sahibi yaxşılıq eden tövbe eden içini xaricini temizleyen edaletli saleh qullarını sevdiyini Quran vurğulamaqdadır. Bezi ayeler de Allahın fesad fısk qürur zülm tecavüzkarlıq kimi pis işleri eden qullarını sevmediyini ifade etmekdedir. Peyğemberimiz (s.e.s.) de: "Kim Allah üçün tevazö etse Allah onu yükselder. Kim de qürurlansa Allah onu alçaldar. Kim Allahı çox zikr ederse Allah onu sever." (İbn Mace Zühd 16) buyurmuşdur. Bir hedisi qüdside de: "Qulum Mene en çox ferz ibadetlerle yaxınlaşar.
Qulum nafile ibadetlerle de Mene yaxınlaşmağa davam eder. O qeder yaxınlaşar ki onun eşiden qulağı Men olaram Menimle eşider. Gören gözü Men olaram o Menimle görer. Tutan eli Men olaram o Menimle tutar. Getdiyi ayağı Men olaram o Menimle geder." (Buxari Rikak 38; Ehmed min Henbel VI/256) buyurulmuşdur. Yene bir çox hedisde Allahın sevdiyi işler izah edilmiş; "Allahın en çox sevdiyi işler bu budur" deyilmişdir. Bütün bunlar Allahın qullarını sevdiyini sübut etmekde ve vurğulamaqdadır. Allah qulunun onu sevdiyini; özünün de qulunu sevdiyini bildirmişdir. Allah qulunu sever qul da Allahı sever. Sevgi halı qulu Allaha hörmete ONun razılığını üstün tutmağa ONun yolunda sebre Allaha qovuşmağa ONsuz qerarının qalmamasına üreyi davamlı Allahı xatırlamağa ve onunla qaynaşmağa sövq eder. Qezali bele deyir: "Qulun Allahı sevmesi mecaz deyil; gerçekdir.
Çünki dilde söhbet nefsin özüne uyğun bir şeye eşitdiyi meyldir. Işk (eşq) ise bu meylin heddinden artıq derecesidir. Yaxşılıq ve gözellik nefse uyğunluqdur; gözellik ve yaxşılıq bezen baş gözüyle bezen de besiretle (könül gözüyle) qebul ediler. Sevgi ise her ikisi ile qebul edile biler yalnız

[1] 2 3 >>