Deyib,
anasının yanaqlarından öperek, evden çıxdı.
Yol boyu sanki neyise gözleyirmiş kimi idi.
İçinden kimese gedirmiş kimi idi. Öz-özüne-
"Ne olub sene Leyla yoxsa aşiq olmusan?!
Deyir, İçinden gelen diger ses ise: -Yox ola
bilmez, sen hele oxuyacaqsan,daha tezdir
kimi seslerle ona vesvese edirdi".
Ele bu düşüncelerle her şeyi unutmuşken,
növbeti stansiya elmler, sesi onu ayıltdı.
Telem - telesiy düşüb insanları yararaq,
irelilemeye başladı.
Taleh yene ders çıxışı Leylanı gözleyirdi. Leyla heyete endiyde, onu gördü. Sanki boğazı qurudu. Derinden nefes alıb. Oğlana baxdı. Birden Sevdanın:
- Ay qız ne fikre getmisen.
Deyib qolundan tutması onu diksindirdi.
-Yooo fikre getmemişem. He gedey?
- Sevda yox men bu gün, emim gile gedecem, meni bağışla deyib sağollaşdı.
Leyla:
-Helelik deyib metroya sarı addımlamağa başladı.
Arxaya dönüb baxmağa çalışırdı.
Amma özünü saxlayırdı. Ele bu fikrlerle addımlayırdı ki;
birden Taleh qarşısına çıxıb:
- Bir deqiqe olar xanım? Bir az ayaq saxlasaz....
Leyla:
- Kimsiz? Olmaz.
Deyib: Talehin sözünü ağzında qoydu.
İri addımlarla yerimeye başladı.
Taleh el çekmir arxasınca ilerleyirdi.
- Xanım bir deqiqe durun xahiş edirem. Niyyetim pis deyil. Allah şahiddir deyib, qızı yola getirmeye çalışırdı.
Leyla:
- Camaat bize baxır,gedin. El çekin.
Deyibç yoluna davam edirdi.
Taleh:
-Mende onun çün diyrem bir
deqiqe durun. Ne olar?!
Leyla ayaq saxlayıb:
- ne isteyirsiz?
Taleh:
- Men sizi yaxından tanımaq isteyirem.
Leyla:
- Anlamadım?!
Taleh:
- Bilirsiz Xanım,men , siz medresede oxuyandan beri size göz qoyuram. Sizden xoşum gelir. Eger imkan olsa, sabah münasib bir yerde, bir az söhbet edek?!
Leyla sanki boğulurdu. İlk defe idi. Axı onun heyatında bele şey olmamışdı.
-Men ede bilmerem.
Taleh:
-Siz qerar verene qeder gözleyecem.
Leyla oğlandan aralandı.
Talehin şeytanı, ona "Daha getme, tamamdır" deye vesvese edir, cübercür fikirlere daldırırdı.


Ay Huseyni Bff.
01.04.2015 Şimali K.
Ardı Var.

<< 1 [2]