yükselir. Bağırsaq “S”-e benzer formaya malikdir. Peristaltika pozulduqda çoxsaylı eyriliklerle elaqedar necis kütlelerinin hereketi çetinleşir, selikli qişanın zedelenme ehtimalı artır, neticede keskin siqmoidit yaranır.


Bağırsaq divertikulları ekser hallarda bu nahiyede emele gelir. Onlar iltihablaşdıqda divertikulit inkişaf edir. Yoğun bağırsağın diger şöbelerine nisbeten S-vari bağırsaqda qan dövranı pozğunluğuna daha sıx rast gelinir, bu da orqanı qidalandıran damarların quruluşu ile bağlıdır. Trofikanın pozulması selikli qişanın zedelenmesine ve saya ezelelerin aktivliyinin azalmasına sebeb olmaqla peristaltikanın pozulmasını ve bağırsaq divarının zedelenmesini daha da artırır.

Keskin siqmoidit esasen keskin bağırsaq infeksiyaları (xüsusen dizenteriya), helmintoz, anorektal nahiyenin iltihabi prosesleri (anal çatlar, paraproktit, keskin ve xroniki proktit) fonunda inkişaf edir. Müsariqe venalarının trombozu ve tromboflebiti, babasil ve kiçik çanaqda qan dövranının pozulması ile müşayiet olunan diger xestelikler zamanı keskin siqmoiditin yaranma riski yükselir.

Keskin siqmoidit adeten bitki terkibli kobud qida liflerinden az istifade eden, yağlı, keskin ve edevalı qidalara üstünlük veren, elece de hezm sisteminin xroniki xesteliklerinin keskinleşmelerinden eziyyet çeken şexslerde müşahide olunur. Bir sıra hallarda qarın boşluğu orqanlarında aparılan cerrahi müdaxileler, kiçik çanaq orqanlarının onkoloji xesteliklerinin şüa terapiyası, kişilerde prostat vezinin, qadınlarda ise daxili cinsiyyet orqanlarının xestelikleri keskin siqmoiditin inkişafına tekan verir.

Keskin siqmoiditin tesnifatı
Bağırsaq motorikasının pozulmasının xarakterinden asılı olaraq, spastik ve paralitik, selikli qişanın zedelenme xüsusiyyetlerine esasen kataral, eroziv, xoralı ve hemorragik formalar ayırd edilir. Keskin siqmoidit zamanı ekser hallarda kataral iltihab aşkar edilir. Müalicenin vaxtında aparılmaması, infeksion agentlerin yüksek aqressivliyi, travmatizasiya, qan

<< 1 [2] 3 4 >>