Sevdalı Gelin.
6.Bõlũm
Qapını açan qadın qarşısında gördüyü qızına bir müddet çaşqın halda baxdı, bu üç günde anası da çox üzülmüşdü, her axşam aĝlamaqdan gözlerinin altı şişmişdi. -Anacan... Deye bildi genc qadın, ince qolları anasının zerif boynunu saraken göz yaşlarına mane ola bilmedi. Gözünün aĝı qarası birce balasını göre bilmeyeceyini düşünen ana, qızını qarşısında görünce teccüble quruyub qalmışdı. Hele onu beyaz gelinlik içinde ona yalvarışla baxan iri qara gözlerini gören zavallı qadın qızının bu veziyyete çox döze bilmeyeceyini düşünmüş, günlerce derd çekmişdi. Gördüklerinin yuxu deyil gerçek olduĝunu anlayan ana qızını qolları arasına alıb göz yaşlarına boĝularaq etrafdakı her şeyi unutdu. Yüz iller keçse de deyişmeyecek, en böyük hissdir ana sevgisi.. En saf, en temiz, en heqiqi mehebbetdir ananın övladına beslediyi mehebbet... Bu sebebdendir anasız böyüyen uşaqların sevgiye daha ac olmaları. Bu sebebdendir boş qalan mehebbetin yerini doldurmaĝa çalışmaları.. Genc adam bir baxışı, bir kelimesi ile dünyanın en gözel gözlerine sahib olan qadının qelbinde õzü üçün kiçik bir yer açdıĝının ferqinde bele olmadan, keder dolu gözlerle qarşısındakı menzereni izleyerken. Genc qadının qelbinde her şey, bir birine qarışmışdı... Bildiyi tek bir şey vardı, oda heyat yoldaşı olan adam haqqında heç bir şey bilmediyi idi. Onun sözleri parça parça beyninde dayanmadan tekrar olunurdu. "Sen esir deyilsen Asya... Olanlar bizim irademiz daxilinde deyildi, amma olacaqlar bizim elimizdedir... Eyer getmek istesen heç kim sene mane olmayacaq." Ve her şeyden çoxda onun gözlerine baxaraq dediyi, "Elin elimde olsaydı seninle xoşbext olardım." sözleri onun qelbinin derinliyinde bir yerlere toxunmuşdu.. Onun öz özüne bele etiraf ede bilmediyi bir heqiqet vardı... Bu adamın gözlerinde aydın gördüyü şeyi, o heç kimin hetta Murad'ın bele gözlerinde görmemişdi... Fikir dünyasına dalarken ondan ayrılıb gözlerinden, alnından öpen anasının sesi ile özünü ele almaĝa çalışaraq göz

[1] 2 3 ... 5 >>