Bolum 24

Sevgi qeder tehlükeli bir hiss yoxdur heyatda. O,insana her şey eletdire biler. Bu dünyada her bir kes sevir.Bir gün her kes mütleq eşqin odunda yanmağa mehkum olur. Dünyaya, deyesen, ele sevmek üçün gelirik. Heyne deyir ki, melekler sevgini ilahi zövq, şeytanlar cehennem ezabı, insanlar ise sevgi adlandırırlar. Düşünende ki, severken hem ezab çekirik, hem de sevinirik, onda bele demek olar ki, sevgi bezen ilahi zövq, bezen ise cehennem ezabıdır. Amma ne olsa da,sevmek gözel hissdir. Sevgi insana çox şey öyredir.Viktor Hüqo demişken her zaman bir-birinizi bütün qelbinizle sevin. Dünyada sevgiden savayı, demek olar ki, heç ne yoxdur.

-Bunu mene demek üçün niye bu qeder zaman gözledin bes?- Aylin gözlerini nazlı-nazlı süzdürüb Selimin sevgiden işıq saçan gözlerine zilledi ve dodağını uşaqlara xas şekilde büzdü.
-Esas odur ki,dedim. Bilirsen,evvelce meni sevmediyini düşünürdüm,hekim xanım. Bu qeder zaman içinde mene nece sevgi ezabı daddırdığını bilirsenmi?-Selim Aylinin belini daha berk qucaqlayıb qulağına pıçıldadı ve sözünü bitirib Aylinin gözlerine baxdı,-Senin de meni sevdiyini bilmek meni nece sevindirir,sen bu hissi bilirsen?-Selimin asta çıxan sesi Aylinin bütün üreyinde eks-seda verib her hüceyresinde qışqırırdı sanki.
-Sanki yuxudayam. Bu yuxu heç bitmesin, Selim. Ne olar, bitmesin,-deyib qollarını möhkemce Selimin boynuna dolayıb üzünü onun boynunda gizlederek illerdir hesret qalmışcasına qoxusunu ciyerlerine çekdi.
Bir müddet bir-birine sarılıb hesret qaldıqları sevgilerini ciyerlerine çekdiler. Sonra sahile gelib bir müddet gezdikden sonra oturdular. İlk defe idi ki, sevgili kimi el-ele gezirdiler. Bir-birine olan utancaq baxışları lap yeniyetmeleri xatırladırdı. Ürekleri yerinden çıxacaqmış kimi heyecanlı,sevgileri kirlenmeyecek qeder saf idi.
-Aylin... - dedi ve sevdiyi qadının sevdiyi gözlerine baxdı Selim.
-Nedir? -zeif titrek sesi ile Selimin üreyini oxşayaraq saf sevgi yağan gözlerini Selime çevirdi.
-İnana bilmirem hele

[1] 2 3 ... 12 >>