bunları nece qebul edecek. Bele etmemeli idi. İşden çıxıb telesik addımlarının sebebini özüne bele qebul etdire bilmeden maşınına doğru addımlayanda Yaşar hara gedeceyini düşünürdü ve bir az sonra özünü Senanın evine geden yolda tapdı. Binanın qarşısında hereket süreti azalsa da dayanmadı. Binaya ve Senanın qaldığı mertebeye baxdı, lakin içindeki nifretin insanlıqdan üstün olduğu qerarını üreyine başa sala bilmedi. Qısqanclıq, nifret, eseb, qezeb; onun içindeki diger hissleri ,ilk önce de insanlığı öldürmüşdü. Yolda yemek aldı ,hetta buna göre de özünü qınadı ve Baharı qoyub getdiyi hemin yere qayıtdı. İşıqların sönülü olduğunu görende heyecanlanmışdı. Qapını açdığında gördüyü menzere ayaqlarını yere yapışdırdı. Bahar ele çökdüyü yerdece qalmışdı. Divara soykener,ayaqlarını qucaqlayıb, başlarını dizleri üzerine qoymuşdu. Terpenmirdi ve bu Yaşarın ürek döyüntüsünü artırdı. -Bahar deye ona yaxınlaşıb , seherkinden ferqli olaraq daha hezin şekilde çiyinlerine toxundu. Bahar bumbuz idi. -Bahar - deyib onu azcıq terpetmek isteyi ile Baharın cansız başı yana doğru eyilmişdi. Qızın huşu yerinde deyildi. Yaşar onu qucağına alanda ne ise sayıqlayırdı. Yene bağışlanmaq istediyini ve sehv etdiyini tekrarlaması Yaşarı etdiklerine tam şekilde peşman elemişdi. Bu hefte sonu atasına ne deyeceyini o yaxşı bilirdi artıq. Baharı öz yanında saxlayaraq ona daha çox ezab vere bilmezdi. Bahar sehere yaxın ayılmışdı. Son xatırladığı aşağıda oturub ağladığı idi. Nece olmuşdusa, yuxuya getmişdi ve buraya nece gelib çıxdığından xebersiz idi. Ayılan kimi ilk etdiyi iş etrafında Yaşarı axtarıb ,onun adını çekmek olsa da , ev boş idi. Aşağıya düşdüyünde masanın üzerinde qoyulan pendir ,yağ ve yeni doğranmış pomidor, xiyarı görüb teeccüblendi. Buna baxmayaraq bu çox xoş idi ve Baharın üz ifadesi ağlamaq ile gülmek arasındakı seçimi ede bilmedi. Yemekle yanaşı kağız da var idi. Yaşarın xetti ile yazılmış "Qapı açıqdır. Yemeyini ye ve eve get, dincel. " cümleler çox soyuq olduğu halda Baharı

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>