sualdan özünü itirse de, sonradan özünü ele almağı bacardı.
-Eli,mene seni bir qızla gördüklerini dediler. Men de senin evine ona göre geldim,-utanırdı etdiyi herekete göre. Bu peşimançılıq sesinde de özünü biruze verirdi,-Menim yerime sen olsaydın,ne ederdin?
-Menimle danışa bilerdin,Nigar.
-Eli, bağışla meni,-dedi ve gözlerinden yaş axdı.
-Menim qelbimi çox qırdın,Nigar. Bir müddet görüşmeyek. Men bele inamsızlıq üstünde bir münasibet qura bilmerem, - deyib telefonu söndürdü.
Nigar özünü çarpayının üstüne atıb ağlayaraq içinde yığılıb qalan illerin göz yaşını axıtdıqdan sonra yuxuya getdi...
Seheri gün Samir özüne ne qeder mane olmaq istese de, bacarmadı. Nigardan xeber bilmediyi üçün rahat ola bilmirdi. "Sadece gedib nece olduğu haqqında soruşacam. Başqa heç ne. Burda böyüdülesi heç ne yoxdur", - deyib, nehayet ki, xestexanaya gelib çıxmışdı. Elinde getirdiyi çiçeklere baxdı. Niye mehz bu çiçekleri almışdı,heç özü de bilmirdi. Xestexanaya daxil olaraq etrafa baxıb Nigarı görmeyi arzu etdi. Yuxarı çıxmaq isteyende son anda qerarından daşınaraq aşağıdakı işçiden sadece veziyyetini öyrendi. Yaxşı olduğunu bilende bir daha çiçeklerine baxdı. İşçi qızın "İsteyirsinizse, çiçekleri çatdıra bilerem." demesi ile bir daha elindeki unutma meni çiçeklerine baxdı ve tereddüd etdi. Sonra qıza :ehtiyac yoxdur, - deyib bayıra çıxmaq isteyende Nigar onu arxadan sesledi.
-Samir...-Samir geri çevrilib elindeki çiçekleri gizletmeye çalışaraq Nigara baxdı,—Samir, hara gedirsen? Niye gelmişdin?— Samirin arxasında gizletmeye çalışdığı gülleri görüb, —onlar nedi ele? - soruşdu.
-Bunlar... Heç ne..
Bu vaxt Samirin elindeki çiçekleri görüb sevincle qışqırdı.
-Ayy.. Bu ki unutma meni çiçeyidir.
Samir arxasında saxlamağın yersiz olduğunu görüb çiçekleri Nigara uzadaraq :
-Senin üçündü, - dedi ve utandığından qızardı. Heç vaxt bele hallar yaşamayan Samir özünü tanıya bilmirdi. Utanmaq kim,Samir kim?Amma indi yeniyetmeler kimi hiss edirdi özünü. Sevgi bele bir hiss imiş

<< 1 2 [3] 4 5 ... 9 >>