masanın arxasına keçdi.Bahar ne edeceyini bilmirdi.Yasarin bu yaxınlarda ona aldığı (daha doğrusu alınma prosesinde iştirak etdiyi) su rengli, dizden ve tamamile sade olan paltarın eteyiyle oynayaraq bir kenarda dayanıb onları izlese de uzun müddet bele davam etmeyeceyini bilirdi.Bir anlıq Bahar onları tek qoyub yuxarı nece qaçaraq çıxdığını gözünün önüne getirdi ve nece de axmaqcasına görüneceyini düşünüb fikrinden vaz keçdi.Cavidan üzerinde salatından tutmuş balığına qeder her şey olan süfreni inceleyib
- Heyatımda hele bu qeder qısa zaman erzinde süfreye bele gözel nemetler düze bilen insan görmemişem, heyat yoldaşının qedrini bil dostum.- dedi.Yaşar cavab vermedi.Tebessümle kifayetlenmeyin daha asan yol olduğunu düşünürdü.Cavidan üzünü bir az aralıda dayanmış Bahara çevirdi (nehayet bunu etmeyin tam yeri olduğunu hiss etdikden sonra)ve dedi
-Belke bize qoşulasan?- Yaşar başını qaldırıb, ona baxmadan
-He, niye aralıda dayanmısan ki?- Cavidanın sözünü tesdiqlemişdi.
Bahar tereddüdlü addımlar ile onlara yaxınlaşdı.Masa arxasında cemi 6 yer var idi.Onlardan ikisi masanın başında olduğu üçün o yerlerde her zaman Yuliya ile Fateh oturardı.Onları çıxmaq şerti ile daha iki yerden biri Cavidanın ,digeri ise Yaşarın yanındaydı.Bahar Cavidanın yanında otura bilmeyeceyini bilse de nedense bele anda Yaşarın yanında oturmaq da ona utanc verici bir şey kimi gelirdi. Gülmeli idi eslinde ,yeni erinin yanında oturmağın neyi pis idi ki? Bahar birden xatırladı, axı Yaşar onun eri deyildi.Yaşar onun tereddüdünün Cavidanı şübhelendire bileceyini düşündüyü üçün derhal tedbir görmeye çalışdı.
-Niye çaşmısan Bahar?- öz adını erinin dilinden az-az eşiden Bahar diksinmiş kimi gözlerini böyütdü.
-He?- maraqla sanki Yaşarın ona ne edeceyini demesini gözleyirmiş kimi soruşdu.
-Ele bil ilk defedir öz evindesen .-Yaşar gülümseyerek elini yanındakı oturacağın üzerine qoyub iki defe terpetdi.
-Gelsene.- Bahar bir Cavidana bir de erine baxdı ve heç ne demeden keçib Yaşarla yan-yana

<< 1 [2] 3 4 ... 9 >>