qalxın, ona yer düzelt, qoy yatsın uşaq. Onsuz hele bizdesiniz. Yuxusu pozulmasın - deyerek eli ile ikinci mertebeni işare etdi... Menim tereddüd etdiyimi görüb: - Ay qızım bura senin de evindi artıq. Niye ele baxırsan? Qalx, qalx, tez ol dese de Raufun yuxarıda olduğunu bile-bile qalxmaq istemedim. Menim utandığımı zenn edib özü ayağa qalxaraq: - Yaxşı sen get çay qoy onda, men otağı gösterim gelirem - deyerek Lemanı yatmağa özü aparmışdı... Metbexe keçib çayı qoyduqdan sonra anamın yanına gelerek: - Ana, nese üreyim sıxılır. Zehmet olmasa sen çaya baxarsan, men biraz baxçaya hava almağa çıxıram deyerek tek qalmaq üçün heyete çıxmışdım. Havaya çıxar çıxmaz derin bir nefes alaraq havanı ciyerlerimin en derin köşesinde hiss etmişdim... Sanki bayaqdan evin içinde boğulurdum. Bu mene çox yaxşı gelmişdi.... Yaz artıq bitmek üzere idi ve yerini yavaş-yavaş yaya tehvil verirdi. Bir sözle bayırda en sevdiyim hava hökm sürürdü... Geze-geze irelide yerleşen möhteşem hovuza doğru getdim. Hovuzun suyu o qeder gözel idi ki, insan içine atlamaq isteyirdi... Eyilib elimi suya vuraraq fikre dalmışdım. - Axı menim burda ne işim var idi? Guya nişanlımın evine gelmişem, amma nişanlım dediyim şexs ortalarda yoxdur. Allah bilir çoxdan yatıb bele. Eh qürursuzsan Pervane, qürursuz.... O zaten sene son sözünü restoranda da demişdi. Sen hele bir onun evine de gelirsen deye üreyimde öz-özüme danışırdım ki, arxadan gelen ayaq sesine diksinib tez ayağa qalxdım... Rauf idi. Onu görüb yeniden üzümü hovuza doğru çevirib bir kelime bele etmeden ayın suya düşen işığını izlemeye davam başladım. Amma üreyim o qeder süretle vururdu ki, Raufun eşideceyini zenn ederek yeniden sakitleşmek üçün derinden nefes aldım... Rauf da yanıma gelerek heç ne demeden hovuza baxmağa başladı... Raufla bir-birimize bir neçe addım mesafede olmağımıza baxmayaraq sanki aramızda kilometrlerle "qurur" var idi... Ne o dinirdi, ne men danışırdım... Belke bir on deqiqe bele durduqdan sonra onun danışmayacağını anlayıb üzümü

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>