onun nefes kesen öpüşü, bir yandan da üzüme vuran su şırnağı meni az qala boğurdu. Hiddetle sinesinden vurub iteleyerek elinden çıxdım.

– Çox pis oğlansan, Elşad! Bax da, gör ne etdin! – Meni saran hirsle su süzülen geyimimi gösterdim. – Off!

Elşad güle-güle barmağını dodaqlarına apardı.

– Sus. Ses yayılır, milleti oyadacaqsan. Bele götürsek, heç sen de yaxşı qız sayılmazsan.

Onun gülmeyi meni cin atına mindirdi:

– Sene bir de üreyim yansa!

– Mene ne vaxt üreyin yanıb ki, senin! – Elşad yolumu kesib, hamamdan çıxmağımı engelleyerek celd qapını içeriden bağladı. – Üreyin yansa, bir günlük eve gelirem, menden uzaq gezmersen.

Futbolkasını eyninden çıxardı. Güleş bir ifade ile mene doğru geldiyini görüb, Hüseyni ona xatırlatmaq istedim:

– Uşaq.

Elşad meni dinlemedi. İreli yeriyib, meni tutdu:

– Eşi, uşağın en körpesi burdadır, yanında. Diqqet bu deqiqe mene lazımdır. Oğlum atasını başa düşer.

Zorla dodaqlarımdan öperek meni tekrar suyun altına saldı. Ve qınaqla dedi:

– Qardaşım menimle quda olmaq isteyir. Sen hele ne fikirleşirsen? Üzüqara qalım qardaş yanında?

Sözlerine meni gülmek tutdu.

O ise islanıb üzüme yapışmış saçlarımı eliyle arxaya doğru hamarladı. Gözlerini gözlerime dikib, uzun, derin bir baxışla mene baxdı. Bedenimde gezen elleri belimi sıxdı. Su süzülen dodaqları ateşli-ateşli boynumu, boğazımı öpdü.

<< 1 ... 4 5 [6]