deyil! Xasiyyeti de çox ağırdır! Dil tapmaq, yola getmek çetindir. Amma men onun ölüsünü bele ayaqlarımın altına xezel kimi tökülen milyonlara deyişmerem! Çünki o, kişi kimi kişidir! Pul üçün heç kime eyilmez! Hetta doğma atasına bele! Ac qalar, amma qürurunu sındırmaz! Bilirsen evvel nece sehvler elemişem? Bunu özüme bağışlaya bilmirem. Senin eşqin başımda dolananda menim gözüm onu görmürdü! Onun olmuşdum, amma ona haqsızlıq edirdim. Halbuki sen başqasını çoxdan qoynuna almışdın! Meni çoxdan ezib keçmişdin! Mense axmaq kimi senin yasını saxlayıb, heyatımı cehenneme çevirmekle meşğuldum! Amma onu tanımağa başladıqca müsbet xüsusiyyetleri, yeni her kişide rast gelinmeyen merdliyi, dürüstlüyü, – bu sözleri xüsusi vurğu ile dedim, – sözü bütöv olması meni özüne bağladı! Çünki onda özümü tapmışam!
Rüfet onu mühakime etmeyime daha davam getire bilmedi. Üsyankar bir sesle etirazını bildirdi:
– Men pula göre kimese satılmamışam! Ne qazanmışamsa, hamısını eziyyet çekib qazanmışam. Heç kesin menim qazancımda qara qepiyi de yoxdur! Bilmediyin çox şey var!
– Men artıq sen barede heç ne bilmek istemirem! Çünki sen meni zerre qeder maraqlandırmırsan! Başa düşdün? Menimçün indi yalnız bir Elşad var, bir de oğlumuz Hüseyn! Vessalam!
Rüfet pert ifade ile gözucu Gülnareni süzüb, mene eşitdirdi:
– Birce bunu bil, yeter menimçün. Men seni temiz mehebbetle sevmişem, esla oyun oynamamışam! Alınmadı, qismet olmadı, amma bilmeyini istediyim heqiqet budur!
Bunu deyib palatanı terk eledi.
Mezemmetle Gülnareni süzerek:
– Özümü lap… – Sözümün gerisini getirmeyib, baxışlarımla onu qınadım. – Bilirsen de, nece hiss eledim.
Gülnare sözümün menasını göyde tutdu. Ağzını açıb nese demek isteyirdi ki, bu vaxt anam içeri girdi.
Bir qeder sonra emim meni kenara çekib qayınatamın evine qayıtmağımı meslehet bildi.
– Sen orada olmalısan! Gedek eve, uşağı götür, aparım seni evine. Ataya göre narahat olma. Sağalacaq.
Men emimin sözünden çıxa bilmeyib razılaşdım. Çox
»Sevgi Hekayeleri
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç