Hetta bir anlıq özümü senin yerine qoyuram. Men olsam ne ederdim, nece tablanardım deye özüme sual verirem. Amma bir insanın qapısını bedbextlik, qem-qüsse döyende o, mütleq kimese tutunub yaşamağa, ayaq üste dayanmağa çalışmalıdır. Kimese göre yaşamalıdır. Unutmaq mümkün deyil, amma aldığın yara bir gün mütleq qaysaq bağlayır. İntihar Allahın bağışlamadığı günahlardan biridir. Sene bu canı Allah veribse, meslehet bildiyi gün yalnız o alar. Elşadı canından çox sevsen de senin bu cana qesd etmeye ixtiyarın yoxdur. Özünü günaha batırma. Körpeni düşün. Yeni heç onu gözünün önüne getirmirsen?! Hüseyne yazığın gelmir senin? Nece üreyin geler ki, onu anasız qoyasan bu heyatda? Buna haqqın yoxdur!

Gözümün yaşı leysana döndü, qeher boğazıma tıxanıb meni boğdu, dillenmeye gücüm qalmadı.

(Ardı var)
Müellif Firuze Davudqızı

<< 1 ... 4 5 [6]