Sevgi
Müdrik insan meşede bir evde yaşayırdı. Bura onun yanına çoxlu insanlar gelirdi.Kimse ondan meslehet alırdı, kimse teskinlik tapırdı.Her kes öz axtardığını tapmaq üçün gelirdi.
Bir genc oğlan da müdrik insanın yanına gelmek isteyirdi.
Atası buna etiraz edirdi:
- Sen özün ağıllı, imkanlı insansan. Onun yanına getmek senin neyine lazımdır?
- Men sevgisiz qalmışam. Sevgi tapa bilmirem.
Anası ise deyirdi ki, üreyine göre bir qız tapıb evlenmelisen.
- Yox, qızların hamısı şıltaq ve deyişkendiler.
Nehayet, o yola düşdü. İki üç gün yol getdikden sonra müdrik insanın evini tapdı.Onunla görüşüb sevgi axtardığını dedi.
- Bu dünyada sevgisiz yaşamaq çetindir.
- Yaxşı. Gel evvelce yemek yeyek. Görürem sen acsan.
- Genc oğlan çox ac olduğunu dedi.
- Burda şkafda çörek var. Amma bir az gözle gedim, meyve- terevez de getirim.
Oğlan çox gözledi, amma gelen olmadı. Aclıq ona güc geldi. Durub şkafları axtardı. Açıq olan şkaflarda çörek tapmadı. Bir bağlı şkaf var idi. Fikirleşdi ki, çörek burdadır. Yerden bir qırıq mismar tapıb bağlı şkafı birteher açdı. Çöreyi tapıb yemek isteyende müdrik insan içeri girib dedi:
- Sevgini bu çöreyi axtardığın kimi axtarmalısan.
Onda istediyin sevgini tapacaqsan.
