sıxılaraq:
- Men de seni sevirem Mikayıl, qırıq qelbimle, parça-parça olmuş ümidlerimle seni sevirem. Senin sevgin meni ayaqda saxladı. Senden ayrıldıqdan sonra hesretin menim qelbimde dağ oldu. Mikayıl bütün varlığımla seni sevirem...
Qarlı, tufanlı gecenin ay işığı altında bir qeder belece qaldılar. Qar denecikleri durmadan onların sifetine vurur, şaxtadan elleri donurdu ancaq bir-birinin isti nefesi qelblerini isindirirdi. Az sonra Mikayıl Cennini özünden ayırarıb iki eli ile onun necim, ince qollarından yapışdı:
- Zamanımızı itirmeyek Cenni, İanı da götürüb gedek- dedi
Cenni başı ile tesdiq ederek eve doğru yollandılar. Mikayıl gözleyerken Cenn, İan ve Teresanı götürmek üçün yuxarıya çıxdı. Mikayıl Tomasa zeng çalıb, celd Watsonların evine maşınla gelmesini istedi. Tomas Vaz 2107 ile eve çatmağa az qalmış bir qeder aralıda saxladı. Mikayıl Cenni, Teresa ve İanla birlikde gelib maşına oturdular. Cenni heyatını mehv edib sonra Mikayılla ilk defe qarşılaşdığı bu böyük eve son defe hissiz bir ifade ile baxaraq İanı qollarının arasına möhkemce sıxdı. Pıçıltı ile heç kesin duymayacağı sesle dedi:
-Elvida qaranlığım...
Maşın süretle evden uzaqlaşırdı. Artıq geriye dönüş yox idi.
......

<< 1 ... 9 10 [11]