Bismillahirrehmanirrehim
Bele revayet edirler ki, hicretin son illerinde, İslamın yükseliş dövründ müxtelif ereb tayfaları kütlevi suretede Peyğemberin (s) yanına geler, şehadet getirerek, Allahın dinini qebul edermişler. Bir gün Taif qebilesinin de ağsaqqalları Resulullahı (s) görmek üçün Medineye gelirler. Onlar Peyğembere (s) salam verib deyirler:
-Ya Peyğember! Biz de diger ereb qebileleri kimi İslamı qebul etmeye qerar verdik. Amma üç şertimiz var.
Peyğember (s) soruşdu:
-Şertleriniz nedir?
Taifliler:
-Bizim üç adetimiz var ki, ondan esla vaz keçe bilmerik.
Resulullah (s):
-Onalar hansı aderlerdir?
Taifliler cavab verdiler:
-Fahişelik, oğruluq ve şerab içmek.
Peyğember dedi:
-İndi menim şertimi dinleyin! Saydıqlarınınzın her üçü dinimize göre haramdır. Gedin, ne zaman bu adetlerinizden el çekersiniz, onda da gelersiniz.
Taif ağsaqqalları bu sözleri eşidib, geri döndüler. Bir müddetden sonra yeniden Medineye gelib, Peyğemberle (s) görüşdüler.
Dediler:
-Ya Resulullah! Şertlerini qebul etdik ve her üç adetimizden vaz keçdik. Amma bunun evezine başqa şertimiz var.
Peyğember (s) soruşdu:
-Şertiniz nedir?
Taifliler:
-Şertimiz odur ki, bizi cihad, namaz ve orucdan azad etmelisen.
Peyğember gülümseyerek dedi:
-Şertleriniz qebul etdim.
Bu sözleri eşiden taifliler şehadet getirib, İslamı qebul etdiler. Onlar çıxıb getdikden sonra sehabeleri teeccüble Peyğemberden (s) soruşdular:
-Meger cihad, namaz ve oruc dinimizin vaciblrinden deyil? Niye onların şertini qebul etdin?
Resulullah (s) cavab verdi:
-Dinde esas meqsed insanları pis emel ve adetlerden uzaqlaşdırmaq, xalqı saflaşdıraraq haqq yoluna döndermekdir. Zaman keçdikce, insanlar saflaşdıqca, Allaha daha çox yönelecek ve günlerin birinde dinin vaciblerini yerine yetirmeyin onlar üçün ne qeder faydalı olduğunu anlayacaqlar. Pis adet ve emellerin girdabında batmaqdansa, müselman olub savab emeller etmek daha yaxşıdır.
