ağladığını gördüyü zaman içi parçalanmışdı qadının.
- Nazende, bir bura gel.
Nazendeni yanına çağırdı.
- Beli xala,
- Mehbube qapıdadı. Sen get bugün anangilde qal.
- Bu qeder işi sizin üstünüze nece atım?
- İşleri düşünme hem 1 aya Yasemen gelin köçecek get biraz onunla vaxt keçir.
Nazendenin dodaqlarında buruq bir tebessüm dolaşdı.
- Bunu niye dediyinizi başa düşürem ancaq bele olmasını men istedim. Buna dayana bilerem.
Fereh xanım biranda Nazendeni bağrına basdı.
- Menim iradesi möhkem qızım,
Nazende sözün esl menasında şok olmuşdu. İlk defe idi qaynanası ona bele içden sarılırdı ve "qızım" deyirdi. Göz yaşları yanağı boyu süzülmeye başladı.
- Bilirem... Yene de sen meni dinle get bir neçe gün orda qal.
- Yaxşı.
Elave heç bir söz demeden bir neçe eşyasını götürüb ağır addımlarla evden çıxdı. Mehbube yolun qırağında onu gözleyirdi ve Nazende çıxdığı zaman beraber ordan uzaqlaşdılar. Camal görmemişdi Nazendenin çıxdığını, evin içinde olduğunu zenn edirdi.
Hava getdikce qaralırdı. Her kes yeyib - içerken Camal Nazendeni görmek üçün eve qalxıb otaqları axtarmağa başladı. Evde tapa bilmeyib telesik anasının yanına yüyürdü.
- Ana, Nazende hanı?
- Nolub ay bala? Ne hay küydü?
- Nazende hanı?
Camalın ses tonu yükselmişdi.
- Anasıgile getdi. Bir neçe gün orda qalacaq.
- Niye?
- Toydan evvel Yasemenle vaxt keçirmek istedi.
- Ana, uşaq başı aldatmırsan! Niye getdi?!
- Çemkirme mene qudurmuş... Yazıq deyil? Yaşadıqları ona yetir. Birde gerek buna döze? Bir neçe gün qalsın gelecek.
- Of ana, of.
Camal iti addımlarla evden çıxıb Nazendenin ata evine teref üz tutdu.
Nazende pencere qarşısında oturub elini üzüne dayaq etmişdi. Baxışlarını bir nöqtete sabitleyib qelbinde ki, sızıltının keçmesini dileyirdi. Güler xanım onsuzda yaşlanıb elden - ayaqdan düşmüşdü. İndi de qızının bu halına dözmeyib otağına keçdi. Mehbube ile Yasemen Nazendenin fikrini dağıda bilmek üçün ordan - burdan danışır maraqlı söhbet açmağa çalışırdılar. Amma heç bir fayda etmir

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>