yaradana seni bu kend boyu sürüyerem. İndi qızıma atdığın böhtanları da al cehennem ol burdan.
- Özüne gel Güler, senin qarşında uşaq yoxdu. Hem bunlar böhtan deyil. Oğlum senin qızınla evlenmek isteyir.
- Senin oğlunun ne isteyib ne istemediyi meni maraqlandırmır. Men sene o qeder deyirem bilmiş ol!!
Güler xanım cümlesin tamamlayıb Nazendenin qolundan tutub evlerine teref yol aldı. Daha sonra Cemile de anasının qolundan tutub çekişdirerek öz heyetlerine saldı.
- Sen ne etdin ay ana? Ne etdin?
- Yaxşı eledim. Başa düşer yeqin qeletini.
- Heç düşünmürsenmi Camal bilende ne olacaq? Üzüne bele baxmayacaq.
Fereh xanım sanki yuxudan ayılmışdı.
- Hardan bilecek ki? Hem bilir bilsin.
- Men sene artıq inana bilmirem. Sene heç bir sözüm yoxdur daha.
Axşama doğru Camal eve dönerken uşaq bağçasının yaxınlığında yol kenarına toplaşan adamları görüb maşını dayandırdı.
- Axşamınız xeyir.
- Axşamın xeyir Camal... Biraz gele bilersen? Sene sözüm var.
Genclerden biri dillendi.
- Elbette.
Camal maşını kenara çekib endi ve yol kenarında dayanan adamlara yaxınlaşdı.
- Nese olub?
- Camal, bizim sene ve atana böyük hörmetimiz var. Ancaq ananın elediyi düzgün hereket deyil.
- Men başa düşe bilmirem. Söhbet neden gedir?
- Ananın bu gün elediyinden.
- Anam ne etdi ki?
- Nazendeni yolda saçlayıb döyürdü.
- Ne?
O an sanki dünya - alem Camalın başına dolandı. Gözleri qan çanağına dönmüş boynunda ve alnındakı damarlar üze çıxmışdı.
- Bax Camal, cavansan, yaraşıqlı savadlı adamsan. Nazende de dul qadındır ola biler aranızda nese yaxınlıq olub. Könlünü eylendirmek istemiş ola bilersen. Amma ananın elediyi, her kesin gözü qarşısında saçlanmağı heç düzgün deyil.
Nisbeten yaşlı adamın sözleri Camalın olan - qalan esebinide tarıma çekmişdi. Biranda deli kimi çığıraraq var gücü ile adamın çenesine yumruq ilişdirdi. Adam sendelese de yıxılmamışdı. Camal yeniden yaxasından yapışdı.
- Eclaf, senin ağzından çıxanı qulağın eşidir? Burdaca meyidini sermemiş o dilini ud.
Tutduğu

<< 1 2 3 [4] 5 >>