üzünde gezdirib başnı eydi.
- Fikrimin soruşulması üçün bedbextmi olmalı idim?
Nazendenin sualı valideyinlerini meyus ederken Tahir qezebli halda dillendi.
- Nazende, düz emelli qerar ver. Bizi kend içinde biabır eleme
- Tahir neçe defe deyecem sus deye.
Nazende gözlerini atasına zilledi.
- Ata, men istemirem, yalvarıram meni geri gönderme.
Biranda ortalıq müharibe meydanına dönmüşdü. Here bir söz deyir qarşısındakını eşitmirdi bele.
- Qızımı eşitdiniz, bu evde size verilecek qız yoxdu. Gede bilersiniz.
Ferhad kişinin keskin fikrinden sonra Bextiyar el ayağa düşdü.
- Ferhad emi, heç olmasa izin verin Nazende ile teklikde danışım.
- Danışın amma bil ki, bu defe qerarım qetidi. Qızım ne dese onu edecem.
Nazende çöle çıxıb Bextiyarla üzbeüz dayandı.
- Eşidirem.
- Her şeyi niye çetinleşdirirsen?
- Men heç neyi çetinleşdirmirem. Davam ede bilmirik görürse. Boşanaq qurtarsın.
- Daha evvel evli olduğumu demediyim üçün?
- Bextiyar sen hele de başa düşmürsen? Sen ne etmiş olmağın elece de indi etdiklerin meni zerrece maraqlandırmır. Boşanıram vessalam.
- Boşanmıram Nazende.
Bextiyar qezeble çığırıb qızın bileyinden yapışdı ve çekişdirmeye başladı.
- Bextiyar ne edirsen? Burax meni burax.
- Qışqırma... Eve gedrik.
- Ata... Ata qurban olum qoyma... Burax meni alçaq.
Nazendenin çığırtıları etrafı bürümüşdü. Evdekiler tökülüşüb qışırsada Bextiyar çöl qapısını açıb qızı maşına teref sürükledi.
-Burax qızımı burax.
Herkes qışqırıb qaçışır ancaq Bextiyar dayanmaq bilmirdi.
- Burax onu!!
Biranda yükselen qezebli ses her kesin ora baxmasına sebeb oldu.
- Sen kimsen?
- Camal... İndi burax onu.
Nazende fürsetden istifade Bextiyarı itib atasının yanına qaçdı.
- Sen... Sen derman almağa gelen adamsan. Nedir derdin, ne isteyirsen? Yoxsa... Yoxsa senin arvadımla...
Bextiyar cümlesini tamamlaya bilmeden, ağzına deyen yumruq zerbesi ile yere yıxıldı. Camal aşağı eyilib yerde çabalayan adamın yaxasından tutdu.
- Sen öz namusuna leke yaxacaq qede zavallısan.

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>