hem de mürekkeb varlığınıza döze bilmeyiniz üçün, azad ruhunuza bezi qanun-qaydalar tetbiq etmeli olur, onu mümkün qeder cilovlamağa çalışıram. Bele bir vezifenin üzerime kim terefinden, ne zaman qoyulması barede ise helelik deqiq fikrim yoxdur. Her halda, bayağılıqdan qorxub üzüne neciblik, tevazökarlıq ifadeleri qatmağa çalışan, sonuna qeder cesaretli ola bilmeyen sahibim kimi biri ola bilmez.

Dünenden ağlıma qeribe bir sual ilişib. Bu defe ruhunuzla, onun azadlığı ile mübarizemle yox, birbaşa özümle bağlıdır: Eger cahillik ve yoxsulluq anlarında yoxluğumuz qaçılmazdırsa, tam nezaretde saxlaya bildiyimiz insanların da cahil olması bir o qeder ağlabatan deyilmi? Bu sual lap ağlımı qarışdırdı, aniden dehşetli bir qorxuya qapıldım, hetta özüme inamımı da sarsıtdı deyeceyimi fikirleşenler sadelövh olduqlarına artıq emin ola bilerler. Çünki onlar dincliyin ve özgüvenin cahillikde, dolayısı ile menim nezaretimde olduğunu qebul etmek istemirler. Bunları, azadlığına düşkün olan sahibimin menle apardığı mübarizesinden bilirem. Zövqlerinin arxasınca düşmesi, son vaxtlar bunu bacarması diqqetelayiq bir şeydir. Bir sözüm yoxdur. Hetta menden daha anlamlı ve derin hesab etdiyi esl “azadlıq duyğuları içerisinde” rahatlıqla yata bildiyi anları menim terefimden künce sıxışdırıldığı anları da keçib. Amma menle yolunu ayırdığına qerar verdiyi vaxtdan beri ruhundakı qorxaqlıq ve endişe dincliyini daha çox pozacaq. Hele ki çox üstüne getmemek qerarına gelmişem. Azadlığı sayesinde xoşbext olub-olmayacağını gözleyib göreceyem.

<< 1 ... 4 5 [6]