ona etiraf etmeye.
Seher men oyananda o, hele yuxuda idi. Geyinib metbexe keçdim. Seher yemeyi üçün hazırlıq görmeye başladım. Bu vaxt metbexe gelen İlkin:
– Sabahın xeyir! – dedi.
– Sabahın xeyir!
– Qaqam gelib? – O, üzüne yansımış sevincle soruşdu.
Men işimi göre-göre başımı terpetdim.
– Oooo… Gözün aydın, gözel qız! Hemişe birlikde! Onda, bir zehmet, bir çay süz, qardaşımın şerefine içim… – deyib, hevesle masanın arxasına keçdi. – Maşını gördüm heyetde… Dedim yeqin hele yuxuluyam… Şükür!
Men onun sözlerine gülerek çay süzüb, önüne qoydum. İlkin razılıq edib, maraqlandı:
– Özü hanı bes? Yatıb hele komandir?
– Aha… Yatıb.
İlkin çaydan bir-iki qurtum alıb, sonra baxışlarını qaldırdı. Tebessümle mene baxdı:
– Bax, üzün hemişe bele gülsün… İndi xoşum geldi. Bir de görmeyim, ağlayırsan!
Tebessümümü boğa bilmediyim üçün utana-utana başımı aşağı saldım. Sözle tesvir ede bilmeyeceyim bir sevinc hissi sarmışdı meni. Şadlığım üzüme vurmuşdu. İlkin de ferqine vardı. Buna göre sıxıldım…
(Ardı var)
MüellifFiruze Davudqızı
»Sevgi Hekayeleri
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç