Men o gün dünyanın daşın atdım ki
Aslanlar kaftarın artığın yedi
Serçeler Qartaldan zirvede uçdu
Canavar çaqqala nökerem dedi
Men o gün dünyanın daşın atdım ki
İtler harınlaşıb qurdu qapdılar
Hamının deyeri qara pul oldu
Deyer vermeyenler deyer tapdılar.
Men o gün dünyanın daşın atdım ki
Canlı dünyasına sanal qatışdı
Eşikde yatdılar iş uşaqları
Amma taxtın üstünde itler yatışdı
Men o gün dünyanın daşın atdım ki
Sevenler nifretle açdı sözlerin
Bir kişi buraxdı öz namusunu
Xalqın namusuna dikdi gözlerin
Men o gün dünyanın daşın atdım ki
Çalışmaq sehmini insanlar böldü
Biri işlemedi keflendi
Biri işleye işleye acından öldü
Men o gün dünyanın daşın atdım ki
Tanrı insanlara bir qerib oldu
Haqqın bağçasında tikanlar bitdi
Amma deyer veren çiçekler soldu
Fikirler.
