Göl kenarında yaşlı bir adam axan suya baxırdı.Genc adam ona yaxınlaşıb: “Emi,çox fikirlisen,neye baxırsan ele?” – deye soruşunca,qoca baba içini çekerek: “Axan ömrüme baxıram”-dedi.
Genc adam bembeyaz saqqallı,nur üzlü yaşlıdan maraqla soruşdu: “Bir insan ömrü ne qeder olur ki?”
Yaşlı adam şirin bir gülümseme ile: “Azanla namaz arası qeder” deyince, o özünü saxla...ya bilmeyib heyecanla: “Nece yeni? Ömür bu qeder qısadırmı?” – deye soruşur.
Qoca baba: “Beli,ömür namazsiz azanla azansız namaz arası qederdir”.Genc adamın teeccüblü baxışlarını görünce,qoca baba izah etmeye başladı: “Dünyaya bir körpe gelende onun qulağına azan oxunar elemi? Bax, o azanın namazı qılındımı? Qılınmadı.O azan “Namazsız azan”dır.
İnsan öldüyü zaman qılınan cenaze namazının da azanı yoxdur.O da “Azansız namaz”dır.Eslinde o namazın azanı insan doğulunca oxunmuşdu qulağına”...
Bax, ey insan! Doğuldun,amma,bir gün öleceksen,ömür dediyin nedir ki? Tez qurtarar.Vaxtını boşa ziyan etme,heyatını yaxşı deyerlendir.Ömrünü dolu-dolu,doya-doya yaşa,bir nefesini bele boş buraxma
