oldum..
Demişdi.. Saat on ikiye qalırdı.. Selma ise başını qaldırıb onun üzüne baxdı. Qadın qorxu hissi ile ona yaxınlaşıb elini alnına qoydu..
-Sene ne olub Selma.. Rengin boĝulub.. Od kimi yanırsan..
Deye soruşdu.. Selma hekim olaraq qızdırmasının olduĝunu bilirdi..
-Qızdırmam var Letife xala..
Deye pıçıldadı.. Sesi zorla çıxırdı.. Letife xanım masanın üzerindeki dermanlara baxdı..
-Sen bilirsen bunlardan hansı qızdırma dermanıdır..
Eşitdiyi sözlerle qadının dodaĝını acı dolu bir tebessüm sardı..
-Men o dermanları içe bilmerem..
Letife xanım sual ve teccüb dolu gözlerini ona doĝru çevirdi..
-Niye..
Qulaqlarına dolan sesle eli betninin üzerinde sabitlenmisdi..
-O dermanlar menim körpeme zererlidir..
Deye pıçıldadı.. Masanın üzerinde duran şeye inansaydı betninde onu sevmeyen erinin uşaqını dasıyırdı.. Niye sevinirdi bilmirdi amma bunu öyrendiyi andan qelbinde qeribe bir sevinc vardı.. Tanrı ona istediyi sebebi vermişdi.. Kiçik.. Çox kiçik bir sebeb..
-Atası ile boşanacaqsan mı?..
O Letife xanıma eri ile aralarında mübahise olduĝunu bir müddet ayrı yaşayacaĝını söylemişdi..
-Yox.. O bunu bilmeye layiq deyil..
Deye pıçıldadı qezeb dolu bir sesle..

SENİ KİMLER ALDI...Yazar: NAZLI QAFARLI

<< 1 ... 7 8 [9]