dediyi "senden heç ne olmayacaq" cümlesi beynimin bir hissesine yazılmış ve bütün günü qanımın qara olmasına getirib çıxarmışdı.O qeder fikirli idim ki hetta bu defe arxamca düşen Azadın varlığını bele hiss etmemişdim. Bu kötek yaman ağır olmuşdu deyesen.Eslinde o meseleni ayrı vaxt hell ede bilirdim.Amma son zamanlar Sanki fikrim özümde deyildi.Bu mene ders olsun deyib bir neçe gün telefonu elime götürmemiş, derslerin üzerine düşmüşdüm.Hetta geceleri de oyaq qalar yadımdan çıxan mövzuları tekrar etmişdim . Irelileyiş ise özünü göstermişdi.
Sonda intizara döze bilmeyib telefonu açıb mesajlara baxmışdım.Raminden gelen bir mesaj menim üz ifademin sözün esl menasında deyişmesine sebeb olmuşdu.Mesaj indice gönderilmişdi..Aylar sonra bu görüş , onu yene xatırlamağım deli edirdi meni.Niye etmişdi bunu? Meqsedi daha çox ezab vermekmi idi? Anlamırdım...Anlaya bilmirdim. Deli olmuşdum.Özümü yenice toparlamağa çalışmışken yene qarşıma çıxıb varlığını hiss etdirmeyi bacarmışdı.Esebi idim ona.Niye ? Axı niye imkan vermir öz heyatımı yaşayım? Birdefelik heyatımdan sile bilmeyecem men onu? Lenet! Lenet olsun.Yene meni blok etmiş ve uzaqlaşmışdı. Ne zeng ne de bir mesaj yox idi.İçimde qığılcımlanan ümid parçaları var idise onlar da yox olmuşdu. Yene bu boş ev.Üreyim partlayırdı. Eseb olurdum.Divarlar üzerime gelirdi sanki. Psixologiyam yene pozulmuşdu.Özüme hakim ola bilmeyib stolu çevirmişdim. Ne etdiyim mene daha sonra çatmışdı.
Hamamdan çıxıb güzgü qarşısında durdum. Diqqetle izleyirdim özümü ilk defe görürmüş kimi.Öz-özüme düşünürdüm. Yeni bu qeder acizmiyem? Onu unuda bilmeyecek qeder aciz? Yox.Bu günden her şeye sıfırdan başlayacam. O menim mehv olduğumu görmemelidir.El-elxüsus da o günki görüşden sonra qelbimde nifret toxumları kök atmağa başlamışdı. Indi daha sağlam beyinle düşüne bilirdim.Ve anlayırdım ki en böyük sehvi o etmişdi.En sade nümune heyatıma daxil olmaqla!
**** ***
Defelerce mesaja ve onu gönderen şexse diqqetle baxdıqdan sonra yalnış görmediyimi

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 54 >>