danışır sene gel görüşek de demirdi, şehvete meyli olsa çoxdan ederdi. Ve s. " Vesveselerle qızın beynini bulandırıb qebul etdirdi.
-Yaxşı görüşek. Ne zaman...?
Taleh:
-İstesen bu gün!
Leyla:
-Yaxşı saat 11-de olar?
Taleh:
-Elbetde, sene nece uyğundur.
Onlar sağollaşırlar.
Taleh, Samire zeng edib:
-Brat tecili Fuadıda götürüb gel, mehsulları unutmuyun.
Samir:
-Bu gün hell edeceysen?
-Ala hee, tez ol! Vaxt yoxdur onda görüşeceyik.
Onlar çayxanada görüşürler:
-Samir getirdin?
-Al qaqa burdadılar.
Samir cibinden çıxardığı, balaca içi tozlu şüşeni, birde nazik,üstünde iki yarpaqlı üzüyü Talehe uzadır.
Taleh:
-Biran üzüye baxıb fikirleşir; "Bu üzük neçe qızın barmağına taxılıb?!!!" birden Fuadın sesi onu fikrinden ayırır;
-Eee çörey ağacımıza niye ele hesretle baxırsan? Yoxsa onuda satmaq isteyirsen?
Taleh:
-Zayıldama ne satmaq?!
-Samir sen qocuya zeng vurdu? Ev hazırdır?......
Taleh ele ustaca bir oyun hazırlamışdı ki, sonradan Leyla özünü teqsirli bilecekdi. Elindeki şehvet artırıcı toz, adamı ele hala salırdı ki, İnsan şehvetin son heddine çatırdı. Leylanı aparacağı köşse, qoca bir veterana aid idi. Veteran orda tek yaşayırdı. Ailesinden ayrılmış bu qoca, eyyaşın biri idi. Taleh toruna keçirdiyi qızları bura getirir, özü alçaqlıq etdikden sonra, evin evezi olaraq qocaya da peşkeş edirdi.
***

Taleh Leylanı danışdıqları yerden götürüb, köşke sarı yollandı. Samirle Fuad ise, qabaqdan danışdıqları postlarda idi. Fuad Talehin dediyi Kofe ve diger erzaqları alıb bunlarla köşke yaxın bir yerde görüşmeli idi. Ve ele de oldu.

Onlar qarşılaşdı:
-Bu Dostum Fuad... Buda gelecek heyat yoldaşım Leyla.

Leyla:
-Şad oldum qardaş.
Fuad sanki donmuşdu, ne deyeceyini bilmirdi. Vicdanı ona: "-Bu neyliyir? İLAHİ! Bu ola bilmez! Bir hicabıı qıza toxunulmaz! Bu birsileri başa düşdük....
-Senledi eee niye donmusan?
Talehin sesi Fuadı Vicdanından ayırdı.
-Yoo men.... Sagol Xanım ALLAH razı olsun.
-He yaxşı görüşeriy.
Fuad yaxşı...
Onlar ayrıldılar.

<< 1 [2] 3 >>