Bolum 28.
O bize catanda ayaq saxlasa da bawini qaldirib hec birimizin uzune baxmadi. Xecalet cekirdi yeqin ki. Susdum. Demeye sozum yox idi. Artiq mene aydin idi ki,bayaq uzunu gore bilmediyim o mektebli oglan Ehmedin kicik ogul ovladi idi.Heyat qeribedi. Bezen bizi ele situatsiyalarla uz uze qoyur ki sadece susmagla kifayetlenerik. Indi de o anlardan biri idi. Dovleti ile oyunen,hemiwe burnu bir qariw havada olan,ayaqlarinin altini gormeyen Ehmed indi qarwimizda yumaq kimi buzuwmuwdu. Men yaxsiliq edib daha sora onu bawa cirpan xarakterlerden deyildim,yox,o an bir daha emin oldum ki,haminin hamiya iwi duwe biler. . .
Getmek istediyimde Kamranin sesi mene mane oldu
-oglun yasayacaq-deyib kinli kinli kiwini suzdu.
O ise qefil mene conub
-qarwiliqinda ne qeder lazimdi vermeye haziram dediyinde onsuz da gozumden duwen bu kiwiye ikrah hissim yarandi.
-insanliq pulla olculmur.dedim.
-50 min tekce menim yox,oglunun da heyatini qurtardi deye Kamran bayaqdan yaninda sakit dayanmiw Leylanin elinden tutaraq mene qowuldu. Birlikde xestexanani terk etdik. . .
Gunler eyniqaydada davam edirdi. Seherler iwe gedib axsamlar qayidan kimi yatmaqdan ibaret idi heyatim. Sol yanimdaki bowluq heyatimdaki eskikliyi mene unutmaga imkan vermirdi.
Anam axir vaxtlar daha cox ustume duwub evlilik haqda sohbetler acsa da yene neticesiz olaraq qalirdi.Menim ucun aile qurmaq elcatmaz isteye donmuwdu.
Xasiyyetimde bir qeder tundlewme yaranmiwdi. Evvelkine nisbeten indi qaraqabaq,ciddi ve bir az da kobud olmuwdum. Bilmirem bu hebsxana heyatimdan mene qalmiwdi,yoxsa,yawadiqlarimin cuzi neticesiydi,amma,onu bilirem ki,men mulayim olan xasiyyetimi coxdan itirmiwem.
Kamrangilin ailesi yeniden Moskvaya qayitmiwdi. Bir de neveleri dunyaya gelende gelecekdiler. Bildiyim qederile Sonaxalanin istediyi kimi 1-2 ilden sora hemiwelik Bakiya kocecekdiler. . .
Kamrangilde de her wey qaydasinda idi. Daha ayagimi onlardan cekmiwdim. Menim her gediwim Leylani narahat edirdi cunki. . .
Bir seher iwe

[1] 2 3 4 >>