Ellerimin sene toxunmadığı bir dünyada yaşamaqdan, ancaq sesini eşiderek mehdud vaxtlarda xoşbext olmağa çalışmaqdan, bedenini ve ağlını yanımda hiss ede bilmemekden yoruldum. Qurduğum bütün xeyallar puç, heç birini reallaşdıra bilmirem, etrafı sularla dolu tek bir ada kimiyem. Arada qonan quşlar olmasa, içimde yaşayan bir nefes qalmayacaq. Sebr etmeyi öyrenmişdim, amma bu qederi artıq bes eder. Daş olsaydı çatlayardı deyirem. Sevgini yaşamaq heqiqeten çetindir. Senin üçün bunları bacara bileceyime inandım, senin üçün yaşadım, senin üçün dözdüm bütün çetinliklere. Amma artıq yoruldum, gücüm qalmadı...

Bu qeder yorğunluqdan sonra bir az dayanıb istirahet etmek isteyir üreyim. Başımı çiynine qoyub, azca nefesini duymaq, hetta bir ömür boyunca tökdüyüm göz yaşlarını qollarında serbest buraxmaq isteyirem. İstediklerim eslinde çox sadedi, belke de mene ele gelir. Yaşadığım çetinlikleri üstüne atmaq deyil derdim. Tam eksidi. Bütün bunları unutmaq üçün seninle olmaq isteyirem. Yanğın yerine dönen bu üreyimi sevginle söndürmek isteyirem. Ele yuxusuzam gecelerde, bile bilmezsen. Sensizliyin acılarından, her gün oyandığım narahat yuxulardan yoruldum. Sen gelsen, xoşbext bir yuxumun hesretini çekirem.Ellerimizden itkin geden bu zamanın geri dönüşüde yoxdu üstelik, buna göredir en çox qovuşmamaq telaşım. Heyatımı nezerden keçirirem, ne qeder texire salınmış ümidlerim var. Seni texire salınmışlar siyahısında qoymaq istemirem. Ne varsa yaşayaq, xoşbext olaq. Bezen ağlının içine girmek isteyirem. Ne düşündüyünü bilmek, üreyinin içine sızaraq, ne hiss etdiyini anlamaq ve ne etdimse bu güne qeder hamısını üreyinden silerek, seninle yeniden başlamaq isteyirem bu acı sevgimize.

Ağlım, ruhum hamısı sende qalmış, sensiz heyatıma öyreşmek çetin olmuşdur. Gördüyüm her şey seni xatırladır mene. Senden ayrılmağı qebul etsem bes sonra ne olar? Ağlım ayrılığı qebul etse de, başqa bir beden bedenime deydiyi zaman, üreyim bunu yene xeyanet sayar. Sene aid olmaqdan imtina etmek üçün,

[1] 2 >>