kafeden cixir. Kamran onun qolundan tutub saxlayir:
K- hara gedirsen?
N- burax meni.
K- deyesen yadindan cixib. Bizden weherden cox uzagiq.
N- olsun . Men ozum gedecem.
K- deyesen deli olmusan. Yagiw yagir men seni hec vaxt burda tek qoymaram.
N- mene hecne olmaz. Sen get. Menim fikirlewmeye ehtiyacim var.
Yagan narin yagiw sanki Nuranenin goz yawlarini gizledirdi. Kamranin mawinina oturmayib ayaqla gelmeye qerar veren Nurane ne edeceyini bilmirdi. Butun ailesinin geleceyi ona bagli idi. Kamransa mawinina oturub suretle ordan uzaqlawir. Nurane Kamranin getdiyini gorub derinden nefes alir amma Kamran hec yere getmemiwdi. O hec vaxt sevdiyini tek qoymazdi. Kenardan sadece Nuraneni izleyirdi. Caninin yandigini bilirdi amma onunla evlenmek her weyden irelide idi onun ucun. Sehv elediyini fikirlewmirdi Kamran. Cunki ele bilirdi ki evlendikden sonra butun cetin gunleri unutduracaq Nuraneye. Nuranenin arxasinca gorunmeden gelirdi Kamran. Nurane ise yagiw altinda islanmiwdi amma yene de ireli dogru addimlayirdi. Hamini fikirlewirdi ozunden bawqa. Arada dayanib yagiwa qariwmiw goz yawlarini silirdi ve derinden ah cekerek yoluna davam edirdi. Nehayet yorulub yolun kenarinda dayandi ve hansisa mawinin saxlamasini gozleyirdi. Kamran onun yanina gelir ve mawini saxlayaraq:
K- otur Nurane.
N- seninle hec yere gelmirem .
K- uwaqliq eleme islanmiwam xesteleneceksen.
N- ondansa olum canim senden qurtarsin.
K- otur yol uzundu.
Nurane Kamranin mawinina oturmaq istemir ve Kamran eseblewib mawindan enir ve Nuranenin qolundan tutaraq mawina otuzdurur. Yol boyu hec biri daniwmir. Kamran Nuraneni bawa duwurdu ona gorede artiq hecne demirdi. Evlerinin onunde dayananda:
K- bizim daniwdiqlarimizdan hec kimin xeberi olmasin. Yox her wey daha da pis olar.
Nurane Kamrana kinli baxiwlarla baxaraq mawindan duwur ve eve gelir. Otagina gelib ozunu hemiweki kimi yatagina atir. Amma bu defe xowbextlikden deyildi. Elini yatagina berk cirparaq honkurerek aglayirdi. Axi o

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 19 >>