Bir imam efendi varmış... Namazının camaatla birge qılınmasına çox diqqet edermiş... Camaat heyranmış imam efendiye...
Bir gün camaata günorta namazı qıldıranda imam efendi tam günortanın sünnetinde sağına salam vererken yaşlı ağ saqqallı bir qoca görür sola salam verer derhal sağına döner baxar qoca yoxdur... Ferze keçer derhal. Ferz namazda da eynisi olar... İmam efendi çaşmış halda son sünneye dayanar tam sağa salam verecek qoca yene orda. Sola salam vermeden soruşar "Emi, sen kimsen? Neçisen? Hemişe namazda sağa salam vererken varsan, sola salam verib geri baxdığımda mehrum?'' deyer. Qoca adam ''Eger meni maraq edirsense, arxasında camaatını da al bir qaranlıq küçe var oranı keç. Ordan qorxuncmu qorxunc bir küçe var oranı da keç. Ondan sonra yaşıl bir qapı çıxacaq önüne. O qapının üzerinde ''La ilahe illellah Muhammedun Resulullah'' yazır. O qapıdan gir meni orada tapacaqsan, kim olduğumu ancaq o zaman söyleyerem'' demiş...
İmam efendi derhal camaata dönüb ''Menim başımdan bele bir iş keçdi indi menimle gelirsinizmi?'' deyer... camaat çox sevdikleri imamlarını tek buraxmazlar... Evvel qaranlıq küçeden keçerler... Qorxunc küçeye gelince imam efendi arxasına bir baxar ki, camaatdan kimse qalmamış küçe o qeder qorxuncmuş ki, hamısı qaçmışlar.
İmam efendi o küçeden keçmiş yaşıl qapını görmüş qapı ki gözelliyi gözlerini qamaşdırmış üzerinde ''La ilahe İllallah Muhammedun Resulullah'' yazırmış...
Derhal içeri girmiş, içerisi o qeder gözelmişki İmam efendi ovsunlanmış ve qoca adam orada bir kresloda imamı gözleyirmiş... İmam efendi derhal soruşmuş ''Dediklerini etdim dediyin küçelerden keçdim lakin camaatım qorxunc küçeye gelince meni buraxıb qaçdılar indi de mene sen kimsen'' deyer.
Yaşlı adam gülümseyerek İmam efendiye ''Men Ezrail (e.s.)-em ve sen günortanın daha sünnesinde sağa ilk salam verdiyinde meni gördün ve men o zaman kere ağından et çeker kimi ruhunu bedeninden aldım. Amma sen bunu anlamadın bele... Qaranlıq küçe ise odur ki, ora senin tabutun idi,

[1] 2 >>