Benövşe...

Seher Südabe müellimeyle, Naile xanım oyandıqda masada seher yemeyinin hazır olduğunu gördüler. Onlar hele teeccüb içindeyken, Benövşe bir sinide çayları getirib masanın üzerine qoydu. Südebe müellimeyle xalasının ona teeccüble baxıb, gülümseyerek dedi:
-Seher men duranda siz yatmışdız. Buyurun süfreye.
Eslinde yalan deyirdi. Bütün geceni oyaq qalıb fikirleşmişdi. (müellif: Cemile Memmedli) Ne olduğunu, kim olduğunu, ne üçün yaşadığını düşündüşdü. Bir gece de yaşadıqları onu yetkinleşdirmişdi sanki. Heyatında ilk defe öz heyatı haqqında qerar vermişdi ve bu qerarın arxasında dayanacaqdı, ne bahasına olursa olsun.
İndi de dünen düşündüklerini yadına salıb, xalasına baxaraq dedi:
-Hele de meni özünüzle aparmaq isteyirsiz?
Naile xanım Benövşenin üzüne sevincle baxıb dedi:
-Elbetde qızım. Gelmek isteyirsen?
Benövşe azca utanaraq:
-He.-deyib gülümsedi.
Naile xanım ona yaxınlaşıb, qucaqlayıb:
-Ay ne yaxşı. Bacımın 3-ü çıxsın, gederik buralardan.
-Yox...xala. Bu gün gedek. İstemirem bu yerde bir saniye qalmaq. Gedek xala, gedek...
Naile xanım teeccüble Benövşenin üzüne baxdı. Sanki onun ne hissetdiyini anlamış kimi gülümseyib:
-Yaxşı. 1 saata maşın çağıraram, gederik-deyib, onu daha berk qucaqladı...

Murad bütün geceni yatmamışdı. Ancaq düşünmüşdü. Eslinde ne düşündüyünü bilmirdi. Bir terefde onu atasız böyüden anası, bir terefde de heç 1 ay tanımadığı Benövşe. Neler olduğunu anlamırdı, tek bildiyi Benövşeye sert davrandığı idi. Sonunda buna dözmeyib, Benövşeyle danışmağa qerar verdi. Ayağa qalxıb, Benövşenin atasının evine getmek isteyirdiki, anası qapının ağzında onu saxladı.
Alagöz xanım oğlunun hara getdiyini texmin etdiyinden, telaşla soruşdu:
-Hara gedirsen bazar günü?
Murad:
-Benövşe ile danışmağa-deyib başını aşağı saldı.
-Ne?! Ne danışasan onunla? Görmedin esl üzün?!
-Her kesin sehvi olur ana. Onun ne yaşı varki? Hem hele heç neye emin deyilik...
Alagöz xanım Muradın son cümlesinden qorxuya düşüb, qezeble qışqırdı:
-Ne?!

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 17 >>