Cemile Memmedli) Ağlamaq olmaz, gülmek olmaz, sevib-bağlanmaq olmaz, "yad qızı"na inanmaq olmaz. Biz "kişi" qelibine uygun hereketler etmeliyik ancaq. O sehv edib. Mence indi çox peşmandı. Men de sehvler etdim, peşman oldum. Amma vaxtında öz sevgime sahib çıxdım. Başqalarının ne dediyini, ne etdiyini vecime almadan xoşbextliyimi yaşamağı öyrendim.
-He. Hele indi de sevgimizi anlamayan cahil insanlar bize qeribe-qeribe baxırlar.
-Amma biz vecimize almırıq.
-Aydın hiss etdin.
-He gözelim. Bir-birimizin fikirlerini tamamlayırıq.
-Bele getse birazdan bizde sıxıcı cütlüklerden olacayıq.
-Sen her şeye deyinen, heç saçını daramayan esebi arvad olasan.
-Pah. Sende qarınlı, bığlı, ancaq televizora baxan kişi.
Benövşe onların yene mezeli bir şekilde dalaşmağa başladığını görüb, gülerek dedi:
-Siz çox maraqlısız. Yeqin romanlardakı kimi eşq yaşayıb evlenmisiz.
Aydınla Yasemen bu sözden yene gülümseyerek bir-birlerine baxdılar.
Yasemen:
-Eslinde bizim sevgi hekayemiz qeyri-adi olub. Heç vaxt normal sevenler kimi davranmamışıq. Ne qeder sevsekde, inadımızdan, qürurumuzdan el çekmemişik. Sevgimiz uğrunda başqalarıyla yox, özümüzle mübarize etmişik.
Aydın:
-Sonunda qalib geldik.-deyib gülümsedi.
Yasemen Aydına baxıb, gülümseyerek gözlerini süzdürdü. Benövşenin onlara maraqla baxdığını görüb:
-Senin meselene geldikde, mübarize et. Qayıt kendine, intiqamını al. Qoy seni incidenlerde, itirenlerde peşman olsun. Bezilerinin sonraki peşmançılığının faydası ola biler. O oğlanıda biraz süründür. -deyib göz vurdu.
Aydın Yasemenin gözlerindeki qığılcımı görüb, süni teessüfle başını yelleyib dedi:
-ALLAH o oğlana sebr versin. Yasemen meslehet
verdise, demeli o oğlanın çekecekleri var.
Yasemen Aydına esebilikle baxıb gözlerini süzdürse de, heç ne demeyib Benövşeye baxıb soruşdu:
-He, ne deyirsen?...
Susqun ßölüm 14

Murad öz yatağına uzanıb fikre getmişdi. Bu 4 il erzinden anası ne qeder onu bacısı qızı ile evlendirmek istesede, her defesinde cavabı sert baxışları

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 17 >>