Önümde gülerüz sima canlandı,
Sevinc göz yaşları axır gözünden,
Gülüşe qerq olmuş simanın mene,
Kederle iztirab baxır gözünden.
Nece de menalı resm eseridir,
Gülüşün içinde göz yaşı da var.
Tükenmez sevginin göz yaşı boyda,
Ömürlük yoldaşı, sirdaşı da var.
Onun ki, üreyi derdle doludur,
Üzdeki cizgiler yalanlar satır.
Bu gülen simanın derinliyinde,
Kim bilir ne ağrı-acılar yatır?!
Cavabsız suallar yaranır bu dem,
Belke de bu adam özüne gülür!?
Çaresiz, ümidsiz halına baxıb,
Belke kederinin üzüne gülür!?
Yalançı baxışlar, saxta gülüşler,
Belke keçmişinin esasıdır bu?
Xoşbext anlarına biganeliyin,
Laqeyd olmagın qisasıdır bu?
Gülerken ağlama, ağla gülerken,
Belke qurtulasan agrılarından.
Bu geniş yolları beyenmedinse,
Çıxma qismetinin cığırlarından...
