Kecmiw zamanlarda bir kiwi vardi. Kiwinin heyat yoldawi agir xeste idi. Tezlikle bir hekim getirmeli idi. Kend ile qesebenin arasi xeyli uzaqdi. Piyada bir gunden artiq yol getmek lazim idi. Hazirlawdi ve heyat yoldawina:
- Birazda doz. Hekim getirmeye gedirem. INWALLAH, wefa tapacaqsan, - deyerek yola duwdu.
Yay fesli idi ve istiden nefes kesilirdi. Amma mecbur idi. Nece olursa-olsun, hekimi getirmeli idi. Gunorta olmuwdu. Texminen bew saat idi ki, yol gedirdi. Cox susadigini hiss etdi. Elini kureyindeki cantaya atdi. Su qabini axtardi, amma tapmadi. Sonra yadina duwdu ki, telesik cixmiwdi ve su qabini unutmuwdu.
Indi ne edecekdi? Eger yola davam etse, yolun qurtarmasina hele cox qalmiwdi, o ise cox susuamiwdi. Geri qayitsa, bu qeder yolu bow yere gelmiw olacaqdi. Bir de, heyat yoldawi intizarla hekim gozleyirdi.
- ALLAHim, sen mene komek et. Mene doze bilmek ucun guc ver,
- deyerek yola davam etdi.
Hem yol gedir, hem de su axtarirdi. Havanin herareti
get-gede artirdi. Birden qabaqda bir nece quwun bir noqtede ucdugunu gordu. Cox sevindi. Ehtimal ki, orada su vardi.
Tez-tez getmeye bawladi. O yere catanda gordu ki, burada heqiqeten quyu var,
- WUKURler olsun, ya REBBim, hec bir qulunu susuzluqla imtahan etme, -deye sevincle dua etdi.
Su gunewin tesiri ile azaldigindan quyunun dibinde bir az qalmiwdi. Quyunun divarlarindan tuta-tuta dibine endi. Sudan doyunca icdi. Artiq susuzlugu kecmiwdi. Tez yola duwmeli ve qesebeye catmali idi. Quyudan cixdi. Bu vaxt quyunun etrafinda susuzluqdan torpagi yalayan bir it gordu.
It adamin gozlerinin icine baxir, sanki ondan su isteyirdi. Adam bu menzere qarwisinda dayana bilmedi. Tekrar quyunun dibine endi. Quyunun icine girmiwdi, amma ite ne ile su verecekdi? Aglina ayaqqabisini cixartmaq geldi. Ayaqqabisini cixarib suyun icine saldi, ondan bir qab kimi istifade etdi. Indi de bawqa bir cetinliye duwdu. Quyunun ipi olmadigi ucun elleri ve ayaqlari ile quyuya duwub cixirdi. Ayaqqabisini eli ile tuta bilmeyeceyine

[1] 2 >>