Hemiweki kimi dostlarimdan
ayrilib eve gedirdim. Hava yaxwi,sema aciq olduqundan Dagustu parkda siqaret cekmek kecdi konlumden.Sozun qisasi,marketden bir red-bull alib,getdim. Ora catanda artiq gece
11-12 idi.Ele gec olduquna gore de demek olar ki, hec kim yox idi.Mawindan duwub en sevdiyim yere yaxinlawdim.Yoldan cox uzaqda olmaqima
baxmayaraq yene de
avtomobillerin sesi gelirdi.Cibimden siqaretin qutusunu
cixardım amma aliwqani tapa
bilmedim.Yene de itirmiwem.Bu anda menden bir az aralıda
24-25 yawinda bir oqlanın siqaret cekdiyini gordum.
Yaxınlawıb soruwdum:
– Alıwqanı olar?
– Sende de yoxdur?
Bu sualdan sonra mende ele bir tesurrat yarandı ki,bu cavan
oglan alıwqanı olmayan 30 nefere komek etmek ucun her axwam gelir burda dayanır.
Sonra ise davam eledi:
– al siqaretden yandır, mende de yoxdu
Siqareti yandıra-yandıra diqqetle oglana baxdım.Sacına
ele bil hec vaxt daraq
deymeyib,gözler axır, mimika–her weyden narazı,eyninde
kohne cins,geyimindeki hec ne ile uygun gelmeyen idman ayaqqabıları ve havaya göre cox isti olan godekce.
Siqaretini qaytarıb cox sağ ol deyib getmek isteyirdim ki,sanki coxdan tanıwıq kimi bir sual verdi:
-Sen niye cekirsen?
-Ele-bele...
Heyatda hec ne ele-bele olmur..
-Bes sen niye cekirsen?
-Bilirsen necedi?
-Bilseydim soruşmazdım
(dodagının altından
gulumseyerek)...Men ozumu bilenden her weye telesmiwem.
Yerimeye de,dil acmaga da,mektebe getmeye de,universitete de, esgerliye de...umumiyyetle heyatı yawamaga..
(men artıq getmek isteyirdim,bu sohbetler mene maraqlı deyildi). Amma bir gün adi
hekim yoxlanıwından kecende mene dediler ki,telesmeli bir wey qalmayıb.Onda bawa
duwdum ki,ad gunumdeki tortun ustundeki wamları
mohkem ufurmuwem (gulur).
İnanmadım.Mene ele gelirdi ki,bele hadiseler ya kicik budceli bolywood kinolarında,ya da
17-18 ci esr avropa yazıcılarının eserlerinde olur.Hec kime hec ne demedim daha doğrusu deye bilmedim.Ozun fikirlew de,esgerlikden teze gelib yeni heyatı duele cagırmaq istediyin

[1] 2 3 >>