Biri geler heyatina... Tam yalnizliga aliwmiwam dediyinde , tam sevgisiz heyatina addimlayarken ureyinin, fikirlerinin en yuksek noqtesinde ozune mesken salar...
Ele bir meskunluq ki, "GET" dediyinde donub getmeyenlerden, ele meskunluq ki, "SENINLE DANIWMAQ ISTEMIREM" dediyinde bele ureyin sanki yalniz Onun ucun doyunmesini bacara bilenlerden....
Ele an, ele saat geler, uzundeki guluwun tek sebebkari olar, hec ruhun bele duymaz...
Sanki heyatinin tek sevinci, tek menasi O imiw kimi...
Tam Onun ucun deyerli oldugunu anladigin an qefil soyuqluq yaranar aranizda.. Senin anlamadigin buz kimi sozler siralanar ard-arda... Uzaqlawmaga bawlar senden... Sebebsiz... Sessizce...
Baxanda qiwqirmaq ister insan... Ucaltmaq ister sesini... GEDECEKDINSE NIYE GELMIWDIN.. SEBEBINI DEMEDEN UZAQLAWACAQ QEDER GUCLU IDINSE NIYE UMID VERMIWDIN....
Amma ne faydasi varki dile getirmeyi usyanlarin , O senin Qelbinin sesine kar olduqdan sonra ?!
- Ve ele bunlari duwunerek her gun bir az daha yaxinlawarsan gerceklere...
