İlk defe idi ki, yolu bu
incesenet merkezinden
düşürdü. Bir az gezmişdi
ki, salonlardan birinde
çox gözel bir tablo
gördü. Tablo çox bahalı
idi. Balaca oğlan onu
böyük qardaşının ad
günü üçün almaq
isteyirdi. Buna göre de
bir işe girmek ve bir ilde
yığdığı pulla bu tablonu
almaq qerarına geldi. Bir
ilden sonra yığdığı
pullarla hemin salona
getdi. Xoşbextlikden
tablo hele satılmamışdı.
İçeri girdi. Tabloya bir
qeder de baxdıqdan
sonra bu resmi çeken
ressamı tapdı.
— Bu resmi qardaşımın
ad günü üçün almaq
isteyirem, ancaq olan
pulum budur.
Ressam bir qeder
düşündükden sonra
razılaşdı ve resmi
bükerek oğlana verdi. Bu
vaxt salonda ressamın
dostları da var idi.
Dostlarından biri
teeccüble ona: “Sen ne
etdin? O resmin qiymeti
milyonlar ederdi”, —
dedi. Ressam cavab
verdi: “Haqlısan, belke
de, men bu resme
milyonlarını vere bilecek
yüzlerle adam tapa
bilerdim, ancaq bütün
var-dövletini vere
bilecek bir nefer de tapa
bilmezdim”…
P.S. Bu yazını oxuduqdan
sonra düşünün ve bezen
kiçik gördüyümüz
şeylerin bele, eslinde ne
qeder qiymetli olduğunu
unutmayın!
