Meni Xatırladınmı??
Bir Zamanlar Her Şeyindim...
Seni Heyata Bağlayan...
Sene Heyatı sevdiren...
Ele danışırdn ki, sanki men idim yaşama sebebin...
Men idim suyun...torpağın...havan...
Sanki bu heyatda var olmaq üçün ehtiyacın olan her şeyindim...
Belke de men aldatmışam özümü...
İçden-içe inandırmışam özümü...
Her sözünde bir sevgi, bir ehtiyac duymuşam...
Yanılmışammış sen deme...
Axı kimin ağlına gelerdi ki, o cür sözler sonu yalan olan bir sevginin perdeleri imiş...
Kimin ağlına gelerdi axı bu...
Heç menim de ağlıma gelmedi...
Üstünü toz basmış xatireleri bir anda canlandırmağa bir görüşün gücü bele çatarmış...
Men indi anladım bunu...
Ani bir baxış nelere qadir imiş...
Men indi bildim...
Men bir onu da bildim ki, sevgi sözlerde deyil...
Sevgi gözlerde olmalıdı...
Nece ki, sen hemişe danışan...
Mense susub izleyen olmuşam...
Kim bilir...Belke de onun neticesidir ki...
Sevgisini sözlere sığışdıran sen indi unudan...
Sevgisini diline bele getirmeye qıymayacaq qeder seven men unudulan olmuşam...
