Bundan bele menden meni soruşma,
Qismetime ne yazılıb, olandı.
Ne çekmişem xeber alma, danışma,
Ne müddetdir qelbim bomboş, talandı.
Yad olmuşam sözü üste esene,
Yerli-yersiz inciyene, küsene,
Sene deyen ne demişem, desene,
Bir söz tapıb söylesen de, yalandı.
Menden qaçdı, üz çevirdim men neye,
Her kelmesi, her baxışı kinaye,
Benzeyirmiş insan da bir çiçeye,
Oxşamasan, xezan olub solandı.
Aramızdan öten zaman, an keçir,
“Can” dediyim üz çevirib yan keçir,
Ne zaman ki, sensiz ömür, gün keçir,
O, yaşamaq, ömür deyil, yalandı.
Baxışından neler düşür yadıma,
Od calanır alovuma, oduma,
Xatireler çetin yeter dadıma,
Evvel- axır menden meni alandı.
Yad olmuşam daha özüm-özüme,
Aylar ötür, yuxu gelmir gözüme,
Mat qalmışam qelbimdeki dözüme,
Düşündükce ahım aha calandı.
Ömür heçdi, sevgi gelib gedendi,
Eşqi ürek, ruh daşıyan bedendi,
şeirime sonluq etdim bu bendi,
İnsan geden yazdıqları qalandı.
