Gözleri kor,ayaqları şikest bir kişi yol kenarındakı ağacın kölgesinde ellerini açmış,görmeyen gözlerini bir nöqteye dikerek dua edirdi:
- Ey bir çox zengine vermediyi nemetleri mene veren Rebbim, yarpaqların, ulduzların sayı qeder Sene şükrler olsun!

Bu vaxt buradan keçen İsa peyğember (aleyhisselam) kişinin bu duasını eşiderek ayaq saxlayır ve ona yaxınlaşıb buyurur:
- Ey Allahın qulu, senin üzerinde ne nemetler vardır ki, bir çox zengine vermediyi nemeti mene veren Rebbim, deye dua edirsen?
Dua eden görmeyen gözleri ile ses gelen terefe yönelir ve cavab verir:
- Rebbim mene ele bir qelb vermişdir ki, o qelb ile Onu tanıyıram. Ele bir dil vermişdir ki o dille de Ona şükr edirem. Onu tanımaqdan daha üstün nemet, Ona şükr etmekden daha böyük hidayet olarmı? Halbuki, ne qeder zenginler, sağlamlar var ki, üreyinde Onu tanıma, dilinde de Ona şükr etme xoşbextliyi yoxdur.
Bax, bunu düşünerek bu cür dua edirem:
- Ne qeder zenginlere vermediyi hidayet nemetini mene lütf eden Rebbime, yarpaqların, ulduzların sayı qeder şükrler, hemd senalar olsun!
Bu cavab qarşısında İsa peyğember (aleyhisselam) yere çöküb kişin gözlerinden öpür.
Peyğemberin dodaqları deyen gözler ele o an açılır.Kişi çaşqın ve sevincek halda baxdığı İsa peyğembere (aleyhisselam) :
-Sen Allahın izni ile ölüleri dirilden, xestelere şefa veren ve diger möcüzelerin sahibi İsa peyğember deyilsenmi?
-Kimliyim hele de melum olmadımı?
-Elbette, gözlerimden melum oldu.Amma ayaqlarımdan hele de melum deyil.
-Qalx ayağa!Belke ayaqlarından da melum oldu.
Kişi celd ayağa qalxarken, ayaqlarının da düzeldiyini gördü.Ve:
- Ey Allahın Nebisi, icaze ver sahib olduğum bu benzersiz nemetlerin şükrü üçün derhal şükr secdemi edim-deyerek secdeye getdi:
- Ey Rebbim, seni tanıyan bir ürekle, şükr eden bir dil nemetinin şükründen aciz iken, indi Sen mene gören iki göz, geden iki de ayaq lütf etdin,bes bu nemetlerin şükrünü nece ödeyeceyem?
-Bu arada etrafı ehateye almış insan kütlesi İsa

[1] 2 >>