Sevgimi sene nece anladacağımı bilmirem...Amma bildiyim tek şey, seni delicesine sevdiyimdir...Seninle ele birleşdim ki,
ayrılmaq deyil, qopa bele bilmirem senden...
Ne seni buraxa, ne de özümü sensiz hiss ede bilirem...Bunların heç birini ede bilmirem, çünki artıq düşüne bilmirem.
Derrakeme, menliyime ele yerleşmisen ki, seni ordan çıxartmaq bele imkansız. Belke de özümü kiçik sanıram. Sevgide kiçik olma söz anlamı olsa bele, seve-seve seninçün her addımı atıram.
Seni o qeder çox sevdim ki, artıq sevgim senden bele üstündür...
Seni sevdiyimi dağlara, daşlara bir sözle bütün kainata qışqırmaq isteyirem.
Seni sevirem, Seni sevirem, Seni sevirem...!
Bu kelme toplularını defelerle seninçün...yalnız seninçün tekrarlaya bilerem...
Bilirsenmi...? Seni sevdiyinden beri artıq çevremdeki her şey gözüme daha gözel, daha xoş ve daha da ümüdverici gelmeye başladı...Çünki onlar mene seni xatırladır
Sen menimçün dağlar qeder elçatmaz olan bir zirvedesen ve o zirveye yalnız biri qalxa biler senin yanına..O bir nefer ise men olmaq isteyirem...tek men ! MEN ve SEN...Su kimi şeffafsan, amma içimdekileri de alıb götürürsen. Yol kimi senin de sonun yoxdur..Seni sevmenin sonu yoxdur. Bunun bele haraya qeder davam edeceyini tebii ki, bilmirem.
Amma onu bil ki, seninle ölümden bele qorxmuram !!!
Artıq sensiz keçen bir günü deyil, bir saniyeni bele düşünmez oldum. Sen menim menliyim, varlığım, geleceyim, heyatım, çılğınlığım, sevincimsen...Sen menim şipşirin bir dünyamsan..Aldığım nefesde, içdiyim suda, getdiyim yolda her şeyde sen ve senin izlerin var...Senli bir dünyam var artıq...
SEN ve MEN..!
Seni sevirem...Seni sevirem...Seni sevirem !!!
Seni duysam da her an, üzünü görmek kimi deyil...
Özlediyimi bil her an...
Amma heç bir şey seni sevmek kimi deyil...
