Baxırsan, gördüyün men deyilem. Gözleremin içinde başqa bir qadın axtarırsan. Kim bilir meni nece xeyal edirsen?
Halbuki elini uzatsansa toxunacaq mesafedeyem. Heqiqetlere i döze bileceksenmi göresen? Xülyalarındakı qadına meni layiq görmeyin buuna göredi?
Uzaqdan, heyranlıqla baxdığın menem? Ona göre qısa amma ağır söhbetlerden kenara gede bilmirik? Mene baxırsan, gözleremin içine, görürem amma baxdığın sanki men deyilem.
Her qadın xeyalindeki şahzadesini axtarar.Sen neyimi benzetdin göresen? Saçlarımımı, gözleremin renginimi, ellerimimi?
Sende başqa bir hava var. Başqa bir dünyaya aid kimi, Belke sen de özünü eşqle temir etmek derdindesen, her kes kimi.. Ve her kes kimi ne qeder sehv sularda üzürsen!
O men deyilem bilirem. Güven mene hiss edirem. Ruhumun derinliklerinden, ruhunun qaranlıqlarına açılan qapıdan baxıb, hesretlerini izleyirem. Hele aldanır yaraların, hele qabıq bağlamamış ağrılarla üreyin, gizleyirsen…
Bir tumurcuğun safını axtarırsan xeyal bağçalarında, men gövdesi qalınlaşmış bir ağac kimiyem. Sen susmasını erdem saymayan, susmağı bilen bir qadın axtarırsan; men sözlerimden qılınc taxmışım belime.
Sen ürkek ve möhtac bir yaralı göyerçin axtarırsan, yaxşılaşdırdığında uçub getmesin deye; men döyüşürem qartal kimi heyatın içinde.
Heç o qadınlardan ola bilmedim men, heyat icaze vermedi. Çox öyretdi. özünce şekil verdi. Senin axtardığın qadın men deyilem. Könülüm isteyerdi amma men özümü bilirem…
