Bu gün geriye baxmaq istedim.
Bağladığım bir kitabı yeniden vereqlemek istedim...
Seni xatırlamaq istedim.
Hüzün dolu göz yaşlarım axsın istedim,sessiz,semirsiz,sebebsiz...
Geriye dönmek elimde olsaydı teqvimlerin vereqlerini cırardım tek-tek.
Qaytarardım geriye seni, senle keçen günleri.
Birce gülüşün üçün dünyaları vererdim.
Baxışında qeyb olub gederdim.
Dünya menimdi deyerdim..Aradan bu qeder zaman keçdi,
amma men hele de eyni yerdeyem.
Ne geriye döne bilirem, ne de irelileye bilirem.
Seni unuda bilmirem, sevdiyim.
Seni sile bilmirem heyatımdan, üreyimden...
Ne yaxınlaşa bilirem sene,ne de uzaqlaşa bilirem senden.
Belke de özüm istemirem bunu...
Bir dünyam vardı , içinde yalnız menim ve senin olduğun.
Getdiyin gün yıxıldı dünyam.
Bu dünyanı qurarken bir şeyi unutmuşam.
Xeyallar heç vaxt gerçek olmur...
Amma heç neye baxmayaraq men seni hele de eyni sevgiyle sevirem.
Belke de seninçün men çoxdan öldüm,
amma men seni yaşadacm qelbimde sonsuza qeder.
Boş qalacaq üreyim, senden başqası
esla olmayacaq, söz verdim sene ölene qeder...
