Revan uşaqken bir qizdan xosu
gelirdi. O, qizin adi Esmer idi.
Her mektebe gedende
kenardan dayanaraq esmerin
güler üzünü, gözel gözlerni seyr
etmekden doymazdi. Belelikle
bir nece ilden sonra revan
axirki özünde güc tapib esmere
onu sevdiyni söyledi ama yox
diyeceyinden çox qorxurdu bu
sebebden SENİ SEVİREM DİYEREK
GETDİ. Esmer ise gülümsedi sen
dime seheri gün ise oda
revanan xosunu geldiyni dedi.
Revan çox sevinerek geceni
yata bilmedi. Belelikle 2aşiqler
darixanda görüşür söhbet
eleyir öz xeyalarni qururdular
ama sen dime revan esmere
çox inanarken esmer üreyinde
helede revanan yaxşi oğlan
tapacaqna ümüd eleyirmiş ve
gizlince öz axtarişini aparmiş.
Bu axtariş bir netice verir.
Revanan xaricen gözel olsada
ürekde temiz olmayan bir oğlan
tapir esmer. Bir gün revan
esmere diyirki ne vaxtandi
görüşmürük gel bu gece
görüşek? Esmer qebul etmeye
bilmezdi çünki revanin çox bele
görüşmemeye behane
getirmişdi. Revani hemişeki
kimi görüşü sebirsiz gözleyir ve
nehayet esmer gelir ve revana
diyir. MENİ BAĞIŞLA AMA SENİ
ARTİQ SEVE BİLMİREM. Bu sözler
revanin heyatini neçe illerdi
qurduqu xeyallari mehv dünyasi
başina yixildi. Ayaq uste
qalmayacaqni görub yere
yixilmamaq üçün elini uzadaraq
bir künce sixildi ve yere çökerek
elini başina tutaraq ağladi. Bu
anda ise esmer artiq orda yox
idi. Ele bil heyat revana qarşi
çıxmışdı bu açı azmiş kimi
revanin atasi dünyasini deyişir
anasi yataq xestesi olur. Bütün
bunlari daşimaq revana çox
ağır idi. Her gün fikirli qemli idi
o, günden heç üzü gülmürdü en
çox atasinin ve anasina göre
üzülürdü. Bu vaxtlarda ise
esmer o, gözel bildiyi oğlanla öz
saxta sevgisini yaşayirdi. Oğlan
ise bir gün esmeri atir ve diyirki
BAĞIŞLA SENİ SEVE BİLMEDİM. Bu
anda esmer revana neler
çekdirdiyni anladi. Ve çox
üzgün aglayaraq evlerne döndü.
Bir gün bu aci ile
yaşamaqdansa revana dönmek
qerarina geldi. Revan ise fikirli
halda yol keçerken aftomabil
vuraraq ölmüşdür artiq heyatda
yox idi.

[1] 2 >>